شناسایی عوامل موثر بر بهرهوری بانک ها با استفاده از روش ترکیبی تحلیل پوششی دادهها و MADM (بانکهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران)

بهرهوری از جمله موضوعاتی است که علاوه بر مدیران شرکت ها و سازمان های مختلف، مشتریان استفاده کننده از خدمات این شرکتها نیز به آن عالقمند هستند. هدف این پژوهش، بررسی کارایی و بهره وری بانکهای پذیرفته در بورس اوراق بهادار با استفاده از روش تلفیقی تحلیل پوششی دادهها (DEA) و معیارهای تصمیمگیری چندشاخصه است. در این مدل ترکیبی کارایی بانکها توسط روش تحلیل پوششی داده ها سنجیده شده و در ادامه بر اساس کارایی یا عدم کارایی شعب، به وسیله تکنیک مهم و پرکاربرد تحلیل سلسله مراتبی (AHP) که یکی از روش های معیارهای تصمیمگیری چندشاخصه می باشد وضعیت رتبه بندی بانک ها مشخص خواهد شد. در این پژوهش، ارزیابی کارایی ۲۱ بانک پذیرفته در بورس اوراق بهادار تهران با توجه به ورودیها و خروجی ها و با استفاده تحلیل پوششی دادهها با فرض بازده به مقیاس متغیر (BCC) خروجی محور توسط نرم افزار DEA Solver در طول سال های ۱۳۹۸-۱۳۹۱ صورت گرفته است و سپس توسط روش وزندهی AHP معیارهای منتخب جهت رتبه بندی بانک های مورد بحث در این مقاله، اولویتبندی شده و سپس با استفاده از تکنیک تحلیل سلسلهمراتبی به کمک نرمافزار Expert Choice به رتبه بندی گزینه ها که همان بانکهای پذیرفته در بورس اوراق بهادار تهران میباشند، پرداخته می شود. معیارهای انتخابی شامل ۵ معیار کلیدی و پر اهمیت در عرصه بانکداری کشور شامل تعداد کارکنان، درآمدها، تسهیلات اعطایی، بدهی ها و

کلیدواژه ها:

بهرهوری ، بانک ، تحلیل پوششی دادهها ، MADM ، بورس اوراق بهادار ، DEA ، AHP ، BCC ، Expert Choice