حق حبس در انحلال قرارداد، فسخ و اقاله

حق حبس: حقی است که به موجب آن در عقود معرفی هر یک از طرفین می تواند از پرداخت مالی که باید بپردازد یا تعهدی که بر عهده دارد امتناع ورزد تا طرف مقابل ابتدا اقدام نماید. در فقه و حقوق با انگیزه تعدیل و تنظیم دوسویه و روابط یک تعهد و نیز مقدار دانش نوعی ضمانت اجرا در صورت امتناع یک طرف از اجرای تعهد خود است. اقاله: با برهم زدن توافق قرارداد هم حق حبس ایجاد می شود یعنی هر دو می توانند تا زمان عدم تحویل مال خود از تحویل مال دیگری خودداری کنند چون اقاله یک قرارداد معوض است. طرفین قرارداد ممکن است به طور صریح یا ضمنی حق حبس را ساقط کنند. فسخ: انحلال ارادی قرارداد است و پایان دادن حقوق قرارداد به وسیله یکی از دو طرف قرارداد یا شخص ثالث. حق فسخ یکسویه قرارداد و تنها دارنده آن می تواند آنرا یک بار ببندد حر چند طرف دیگر ناراضی باشد. فسخ از ایقاعات است و به علت قانونی و رضایت طرف دیگر حائز اهمیت نیست و در فسخ حکم دادگاه و منبعث از جواز قانونی اصل صحت آن است.

کلیدواژه ها:

حق حبس ، فسخ ، اقاله