بررسی فاکتورهای موثر بر ایمنی و آسیب پذیری کیفی و کمی سازهای بتنی در شهر اصفهان

با توجه به عدم بازرسی های دقیق فنی در مراحل طراحی و ساخت ساختمان ها در گذشته، همچنین تغییر کاربری بعضی سازه ها و مهمتر از همه لرزه خیزی قابل توجه بسیاری از مناطق مسکونی، بررسی آسیب پذیری سازه ها ضروری است. بررسی آسیب پذیری ساختمان ها به دو دسته کیفی و کمی تقسیم بندی می شود. در روش های کمی ساختمان ها با دقت و جزییات بیشتری مورد بررسی قرار می گیرند. و در این تحقیق هدف از پژوهش حاضر بررسی فاکتورهای موثر بر ایمنی و آسیب پذیری کیفی و کمی سازهای بتنی در شهر اصفهان می پردازد. که در ابتدا مشخصات زمین شناسی، وضعیت زمین ساخت، گسلهای منطقه، مصالح ساختمانی مورد استفاده در تهیه بتن دراصفهان بررسی شده است. جهت بررسی آسیب پذیری کیفی ساختمان های بتنی با توجه به تحقیقات انجام شده در نقاط دیگر، پرسشنامه ای تهیه شد و با پیشرفت کار ویرایش گردید. در این پرسشنامه ساختمانها از لحاظ کیفیت و محل تهیه مصالح مصرفی و نحوه عمل آوری بتن، نحوه اجرا و جنس میانقابها، نحوه اجرا و جنس نما، رعایت فاصله مجاز با ساختمان های مجاور، کیفیت و شیب زمین محل ساختمان، نوع کرسی چینی زیر فونداسیون و خروجی های اورژانس مورد بررسی قرارگرفت. با توجه به اطلاعات جمع آوری شده تاثیر عدم اجرای اصولی موارد بالا تجزیه و تحلیل شد و در یک جدول جمع آوری گردید و با استفاده از یک روش جدید کلیه موار امتیاز بندی شد. با جمع بندی امتیازها وضعیت آسیب پذیری هر ساختمان مشخص گرید، در این بررسی مشخص شد ۷۵/۰ از ساختمان های مورد مطالعه ایمن می باشد و ۲۵/۰ نیاز به تحلیل و بررسی بیشتر دارند. آنگاه دو مجتمع ساختمانی و یک مرکز آموزشی این محدوده جهت تحقیق بیشتر با استفاده از برنامه IDARc مورد تحلیل قرار گرفت.

کلیدواژه ها:

آسیب پذیری ، کمی ، کیفی ، ساختمان های بتنی اصفهان