مقایسه ی شاخص های پیکرسنجی و نتایج آزمون های حرکتی عمومی و ویژه در کشتی گیران موفق و ناموفق

ورزش حرفه ای و مدرن امروز با مشخصه هایی چون آموزش، امکانات سخت افزاری، تبلیغات، مقوله های اقتصادورزش و در نهایت سطح بالای مربیگری و هدایت ورزشکار برای مسابقات ورزشی شناخته می شود.اما قبل از این همه موارد، آنچه مورد توجه قرار می گیرد نظام ها و روش های مدرن استعدادیابی است. استعدادیابی فرایندی است کهبه کمک آن افراد، بر اساس نتایج آزمون های عوامل مورد نظر به شرکتدر رشته ی ورزشی که احتمال موفقیتشان در آن زیادتر است، تشویق می-شوند) 1(.در زمینه ی عوامل جسمانی-حرکتی نتایج تحقیقات رومیخ و فراپیر در مقایسه ی کشتی گیران موفق و ناموفق نشان داد کهکشتی گیران موفق دارای: قدرت چنگش دست راست و چپ بالاتری بوده اند، انعطاف پذیری کمر و عضلات همسترینگ، تعداد دراز و نشست و کشش از بارفیکس آن ها بیشتر است) 2(.یوسفی و همکاران) 1382 ( بهبررسی وضع موجود و تعیین شاخص های استعدادیابی و سنجش استعداد کشتی گیران پرداختند و نتایج آن ها نشان داد که کشتی گیران نوجوان موفق دارای پهنای شانه ای بیشتر، دستان بلندتر)نسبت به قد( و درصد چربی کمتری هستند) 3( .با توجه به اینکه تحقیقات نسبتاً کمی در ایران در مورد استعدادیابی)کشتی گیران( از طریق شاخص های پیکرسنجی و آزمون های حرکتی صورتی گرفته است محقق را بر آن داشت که به بررسی موضوع فوق بپردازد. شاخص های پیکرسنجی در این پژوهش عبارت بودند از: ارتفاع بدن، توده بدنی،دوره قفسه سینه در سه حالت)استراحت، دم و بازدم(، دور بازو)انقباض و استراحت(، دور ساعد،ران و عضله دوقلو و همچنین آزمون های حرکتی شامل: دوی 30 متر، پرش سارجنت، پرتاب مدیسن بال از جلو و عقب،بارفیکس،شنا،دراز و نشست و پل زدن بود) 4(. هدف اصلی این تحقیق مقایسه ی شاخص های پیکرسنجی ونتایج آزمون های حرکتی عمومی و ویژه در کشتی گیران موفق و ناموفق می باشد که به منظور دستیابی به شاخص های متمایز در بین این دو گروه بوده تا از نتایج آن بتوان برای استعدادیابی در این رشته ی ورزشی استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

استعدادیابی ، کشتی ، آزمون های حرکتی