ارزیابی وتحلیل راهکارهای معماری پایدار در روند طراحی فضاهای آموزشی

معماری پایدار به عنوان پاسخی ضروری به چالشهای زیست محیطی عصر حاضر، نقش مهمی در طراحی فضاهای آموزشی ایفا می کند. در دنیای امروز که با بحران های محیطی از جمله تغییرات اقلیمی و کاهش منابع طبیعی مواجه هستیم، محیطهای آموزشی به عنوان بستر فرهنگ سازی می توانند در ترویج تفکر پایداری نقش آفرینی کنند. این پژوهش به تحلیل راهکارهای کاربردی معماری پایدار در فضاهای آموزشی پرداخته است. روش تحقیق توصیفی-تحلیلی بوده و از تکنیک S.W.O.T برای ارزیابی سه نمونه موردی شامل مدرسه ی معماری مونپلیه (فرانسه)، مدرسه ی داووس پالتز (سوئیس) و مدرسه ی فنی و حرفهای (فرانسه) استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که راهکارهای موفق معماری پایدار در فضاهای آموزشی در چهار حوزه ی اصلی قابل دسته بندی هستند: کاهش مصرف انرژی (از طریق بهینه سازی پوسته ی خارجی و حفظ انرژی نهفته ی ساختمان)، استفاده از مصالح پایدار و تجدیدپذیر (مانند چوب محلی و تلفیق هوشمندانه ی مصالح)، ارتباط موثر با محیط پیرامون (هماهنگی با طبیعت) و نقش آموزشی خود ساختمان در انتقال مفاهیم پایداری. طراحی این فضاها بر اساس اصول معماری پایدار، علاوه بر کاهش مصرف انرژی و منابع، موجب ایجاد محیطی آموزنده برای کاربران می شود و به طور غیرمستقیم، مفاهیم پایداری را به آن ها منتقل می کند.

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، فضاهای آموزشی ، تحلیل S.W.O.T ، بهینه سازی انرژی