بررسی تاثیر نحوه توزیع بازوهای خرپایی با مهاربندهای هشت شکل بر روی ضریب رفتار و وزن اسکلت در سیستم های بازویی خرپایی

این مطالعه به ارزیابی تاثیر الگوی توزیع بازوهای خرپایی در سیستم های کمربند خرپایی بر ضریب رفتار و عملکرد لرزه ای سازه های بلندمرتبه پرداخته است. چهار مدل ساختمان فولادی سیطبقه با شش دهانه هشتمتری و آرایش های متنوع بازوها تحلیل شدند. تعداد بازوها (شش عدد) ثابت نگه داشته شد و تنها توزیع عمودی آنها تغییر یافت. طراحی سازه ها بر اساس منطقه ای با خطر لرزه ای بالا و خاک نوع II انجام شد و عملکرد آنها با تحلیل پوشاور بررسی گردید. نتایج حاکی از آن است که ضریب رفتار اولیه (۵.۵) بیش برآورد بوده و مقادیر واقعی بین ۱.۵۷ تا ۳.۲۸ قرار دارند. تمرکز بازوها در طبقات متوالی، در مقایسه با توزیع پراکنده، ضرایب اضافه مقاومت و شکل پذیری را کاهش داده و وزن سازه را به طور قابل توجهی کم می کند. کاهش وزن به صورت تابعی درجه سوم فرموله شد. این یافته ها به طراحی لرزه ای و اقتصادی بهینه سازه های بلند کمک می کند.

کلیدواژه ها:

سیستم کمربند خرپایی ، بازوهای خرپایی ، ضریب رفتار ، عملکرد لرزه ای ، سختی سازه ، وزن اسکلت