راهبردهای حفاظتی برای مدیریت منظرسرزمینی نمونه موردی: منطقه آزاد قشم

فعالیت های انسانی در دگرگونی سریع و عمیق سرزمین به مفهوم عام، تاثیر به سزایی دارد که با تغییرات اقلیمی و کاهش تنوع زیستی به شکل ویژه بروز می نماید. در تلاش برای توقف این عارضه، سیاست های زیست محیطی مدت هاست بر حفاظت از مناطق طبیعی که زیست گاه اقوام و گونه های مختلف جانوری و گیاهی است، متمرکز شده اند. بهبود دانش درحوزه پویایی اکوسیستم ها، همراه با تشخیص ناتوانی در حفاظت صرف از مناطق طبیعی، منجر به یک تحول بزرگ در پارادایم های این حوزه در اواخر دهه ۹۰ میلادی شد و دیدگاه ایستا در رویکردهای حفاظتی به سوی پویایی در شبکه سازی جریان های زیستی و تنوع گونه ها در یک قلمرو مشترک با زیست انسانی ارتقاء یافت. ثبت ژئوپارک قشم در لیست جهانی یونسکو، ضمن امکان ایجاد زیرساخت های توسعه جزیره، موجب محدودیت هایی در مداخلات مدیریتی منظر سرزمینی جزیره نیز شده که بیشتر برآمده از نگاه گردشگری صرف به این مجموعه غنی است. شواهد، حاکی از اعمال نگاه جزءنگر در ارائه راهبردها برای مدیریت منظر سرزمینی محدوده مورد بحث بوده و کاستی چشم اندازی همه جانبه نگر که ادراکی یگانه و کلی را از جزیره ارائه دهد، محسوس است. این مقاله با بررسی تجارب روز دنیا در به کارگیری راهبردهای حفاظتی برای منظر سرزمینی، به دنبال تحلیل راهبردهای مدیریت منظر سرزمینی موجود در منظر منطقه آزاد قشم است که دارای مولفه های منظر سرزمینی منحصربه فرد ازجمله جنگل های حرا، تنگه چاهکوه، دره ستارگان و غار نمکدان است. مقاله با استناد به مفاهیم نظری موجود و انطباق آنها با داده های به دست آمده از برداشت و مشاهده میدانی در نقاط منتخب محدوده جغرافیایی مورد نظر، به تحلیل اثرگذاری یافته های مذکور در بستر جزیره قشم پرداخته است.از مطالعه میدانی محدوده موردبحث و با استناد به نظریه های جهانی درخصوص مدیریت منظر سرزمینی چنین برمی آید که مداخلات مدیریتی در فضا، علی رغم رعایت حداکثری استانداردهای حفاظت و چارچوب های مربوط به میراث فرهنگی و طبیعی، مادامی که با شیوه زندگی بومی آمیخته نشده و به مثابه مجموعه ای یکه با عنوان «منظر سرزمینی جزیره قشم» درک نشود، اثرگذاری معنایی و ادراکی حداقلی داشته و به نمایش های منقطع و هیجانی تقلیل خواهد یافت.

کلیدواژه ها:

سترون کردن ، آنتی بیوتیک ، بنومیل ، تیمارگرمایی ، کشت بافت