بررسی فسیل شدگی واجی در فارسی آموزان آلمانی زبان: بررسی خطاها و راه های اجتناب از آن ها.

در پژوهش حاضر، با بررسی ویژگی های دستگاه آوایی زبان آلمانی در مقایسه با زبان فارسی بر اساس نظریه ی اندام های گویایی فعال اسپنسر و مطالعه ی ۱۷۱ نمونه از برگه های امتحانی فارسی آموزان آلمانی زبان که با استفاده از روش مطالعه ی اسناد و مدارک گردآوری شده اند، خطاهای رایج واجی آلمانی زبانان طی فرآیند یادگیری فارسی با استفاده از روش تحلیل آماری توصیفی مورد بررسی قرار می گیرد. حین بررسی واج ها و واجگونه های زبان آلمانی، به آواهای دشوار در زبان فارسی برای آلمانی زبانان برمی خوریم که تولید آن ها برای این دسته از فارسی آموزان می تواند چالش برانگیز باشد. بنابراین یافته های این پژوهش شامل خطاهای رایج واجی این دسته از فارسی آموزان به صورت طبقه بندی شده و بالتبع آن ارائه راهکارهایی برای اجتناب از این خطاها و جلوگیری از ایجاد فسیل شدگی واجی حین یادگیری زبان فارسی این گروه از فارسی آموزان می باشد. فسیل شدگی در آموزش زبان خارجی برای اولین بار توسط سلینکر در مقاله ی «زبان بینابینی» مطرح شد. این عامل زمانی اتفاق می افتد که افراد در فرآیند یادگیری زبان خارجی، متاثر از زبان مادری شان، ویژگی هایی از حوزه های مختلف زبان مادری را اعم از صرف ، نحو، واج شناسی، معناشناسی و دیگر حوزه ها، در آموخته های خود از زبان خارجی وارد کنند. راهکارها در این پژوهش براساس خطاهای موجود در داده ها ارائه می شوند و طبقه بندی آن ها نیز براساس طبقه بندی خطاها تنظیم شده است.

کلیدواژه ها:

زبان بینابینی ، فسیل شدگی واجی ، تحلیل خطاهای واجی ، فارسی آموز آلمانی زبان ، آموزش زبان فارسی به غیرفارسی زبانان