فرآیند نگاشت رهیافت یادگیری کارآفرینانه تجربی توسعه کسب وکار های دانشجویی؛ توانمندسازی اقتصادی – اجتماعی دانشجویان در مسیر الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت

عدم اهتمام به شرایط اقتصادی دانشجویان، موجب شده است آن ها در دوره تحصیل از کسب درآمد به منظور تامین هزینه های فعالیت های آموزشی، فناوری و کسب وکار محروم شده و تبدیل به یک قشر اجتماعی مصرف کننده و وابسته شوند که نتیجه آن عدم مشارکت جدی در امور اقتصادی و اجتماعی جامعه، انفعال و جاماندگی اجتماعی از زیست اجتماعی واقعی بوده است؛ بنابراین، تدبیر سازوکاری برای تقویت اقتصاد دانشجویی به عنوان بخشی از اقتصاد ملی که ظرفیت دانش بنیانی و نوآوری را دارد و می تواند موجب یادگیری تجربی حین تحصیل باشد، ضروری می شود. در این تحقیق، در گام نخست به شیوه مرور اسنادی، به نگاشت فرآیند سازوکار کسب وکار های دانشجویی پرداخته شد. در گام دوم، با هدف شناسایی حمایت های مورد نیاز از دانشجویان کارآفرین، به روش گروه کانونی سریالی از مصاحبه نیمه ساختاریافته برای گردآوری داده های کیفی میدانی بهره گرفته شد. در این مرحله، اندازه نمونه و فرآیند گردآوری اطلاعات تا سطح اشباع نظری یا آستانه سودمندی اطلاعات در دسترس ادامه یافت و در مجموع، با ۲۲ نفر مصاحبه انجام گرفت. تحلیل داده ها به شیوه تحلیل محتوای کیفی صورت گرفت. یافته ها منجر به شناسایی ۳۰ گزاره مفهومی نمایای ملزومات توسعه کسب وکار های دانشجویی به عنوان سازوکار توانمندسازی اجتماعی- اقتصادی دانشجویان ارائه شد. در پایان، بر اساس یافته های تحقیق، تقویت نظام حمایتی از دانشجویان کارآفرین به منظور ارتقای موفقیت آنها پیشنهاد می شود. این امر می تواند با اجرای اقدامات مختلف مانند بهبود دسترسی به سرمایه اولیه، خدمات مشاوره کسب وکار، امکانات آزمایشگاهی و برنامه های راهبری یا منتورینگ محقق شود.

کلیدواژه ها:

یادگیری تجربی ، کسب وکارآفرینی دانشجویی ، توانمندسازی اقتصادی دانشجویان