اثر نانوذره اکسید مس کنژوگه با داروی لاپاتینیب روی رده سلولی سرطان پستان و ارزیابی اثر این نانوذره روی بیان ژن کاسپاز-۸

مقدمه: سرطان پستان مهم ترین و فراگیرترین عامل مرگ ومیر ناشی از سرطان در جمعیت زنان دنیا به شمار می آید. میزان بالای مرگ ومیر ناشی از این بیماری ضرورت دستیابی به داروهای جدید علیه آن را نمایان می کند. در این مطالعه اثر ضدسرطانی نانوذره اکسید مس کنژوگه شده با لاپاتینیب روی سلول های رده سرطان پستان و اثر آن بر بیان ژن کاسپاز-۸ بررسی شد. مواد و روش­ها: نانوذره اکسید مس با استفاده از محلول کلرید مس سنتز گردید و با استفاده از محلول D-گلوکز عامل دار شد و سپس با داروی لاپاتینیب کنژوگه گردید. ویژگی های فیزیکی-شیمیایی نانوذره با استفاده از آزمایش های FT-IR، XRD، EDS، DLS، سنجش پتانسیل زتا و تصویربرداری میکروسکوپ الکترونی بررسی شد. اثر نانوذره بر زیستایی سلول های رده سرطان پستان (MDA-MB-۲۳۱) و سلول های طبیعی (HDF) با آزمایش MTT ارزیابی گردید و از آزمایش Real-Time PCR برای سنجش بیان ژن کاسپاز-۸ استفاده شد. برای بررسی تفاوت های آماری از آنالیز واریانس یک طرفه با استفاده از نرم افزار SPSS vol.۲۲ استفاده گردید و مقدار P کمتر از ۰۵/۰ به عنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد. یافته ­های پژوهش: نانوذره اکسید مس کنژوگه شده با لاپاتینیب با مورفولوژی کروی و اندازه ۵۵-۱۷ نانومتر و بدون ناخالصی عنصری بود. بار سطحی نانوذره ۱۴- میلی ولت و اندازه آن در محیط آبی ۳/۴۲۶ نانومتر بود. نانوذره اکسید مس کنژوگه شده با لاپاتینیب آثار مهاری وابسته به غلظت بر سلول های مطالعه شده داشت و غلظت نیمه مهاری آن در سلول های سرطانی و طبیعی به ترتیب ۷۵ و ۱۲۰ میکروگرم/میلی لیتر بود؛ همچنین میزان بیان ژن کاسپاز-۸ در سلول های سرطانی تیمار شده با نانوذره به میزان ۲۴/۳ برابر افزایش یافت. بحث و نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که نانوذره اکسید مس کنژوگه شده با لاپاتینیب آثار مهاری قوی تری در سلول های سرطانی نسبت به سلول های طبیعی داشتند و با افزایش بیان کاسپاز-۸، باعث فعال سازی مسیر بیرونی مرگ سلولی در سلول های سرطانی می شوند.

کلیدواژه ها:

Apoptosis ، Breast Cancer ، Copper Oxide Nanoparticle ، Lapatinib ، آپوپتوز ، سرطان پستان ، لاپاتینیب ، نانوذره اکسید مس