مکان یابی و طراحی مراکز بهداشتی درمانی شهر شیراز

شهر شیراز به عنوان یکی از کلانشهرهای ایران، با رشد سریع جمعیت و گسترش نامتوازن شهری مواجه است که این امر نیاز به برنامه ریزی دقیق برای تامین خدمات بهداشتی-درمانی را بیش از پیش ضروری ساخته است. این مقاله به بررسی چالش های مکان یابی و طراحی مراکز بهداشتی درمانی در شیراز با توجه به معیارهای جغرافیایی، جمعیتی، دسترسی و عدالت اجتماعی می پردازد . با استفاده از روشهای تحلیلی مبتنی بر سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS)، داده های جمعیتی، و شاخص های دسترسی، نقاط ضعف و قوت شبکه فعلی مراکز بهداشتی شناسایی شده و الگوهای بهینه برای استقرار مراکز جدید ارائه میشود. همچنین، با درنظرگرفتن اصول طراحی پایدار و پاسخگو به نیازهای جمعیت محلی، چارچوبی جامع برای بهبود کیفیت خدمات رسانی پیشنهاد میگردد. نتایج این مطالعه نشان میدهد که توزیع نامتوازن مراکز موجود، عدم تطابق ظرفیت خدمات با تراکم جمعیت در مناطق حاشیه ای ، و کمبود توجه به معیارهای زیست محیطی از مهمترین چالش های پیش رو هستند. این پژوهش راهکارهایی مبتنی بر تحلیل چندمعیاره و مشارکت ذینفعان محلی برای دستیابی به عدالت فضایی در دسترسی به خدمات بهداشتی ارائه میدهد.