تاثیر فعالیت های تربیتی مبتنی بر اخلاق در کاهش ناهنجاری های رفتاری

در دهه های اخیر، افزایش ناهنجاری های رفتاری در محیط های آموزشی به یکی از دغدغه های اساسی نظام تعلیم و تربیت تبدیل شده است. این ناهنجاری ها شامل رفتارهایی چون پرخاشگری، تمسخر، قانون گریزی و بی احترامی می شوند که نه تنها فرایند یادگیری را مختل می کنند، بلکه بر سلامت روانی دانش آموزان نیز اثر منفی دارند. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش فعالیت های تربیتی مبتنی بر اخلاق در کاهش این ناهنجاری ها انجام شده است. چارچوب نظری تحقیق بر پایه دیدگاه های دینی، روان شناختی و جامعه شناختی نسبت به تربیت اخلاقی بنا شده و روش پژوهش توصیفی – تحلیلی با بهره گیری از منابع علمی معتبر داخلی و خارجی است. یافته ها نشان می دهد که طراحی و اجرای فعالیت های تربیتی اخلاق محور در مدارس، به ویژه در قالب برنامه های غیررسمی، نقش موثری در تلطیف فضای مدرسه، بهبود روابط بین فردی و کاهش بروز ناهنجاری های رفتاری دارد. مشارکت فعال معلمان، مشاوران و والدین در اجرای این فعالیت ها، کلید موفقیت درونی سازی ارزش های اخلاقی در دانش آموزان است. همچنین، تجربه های موفق برخی مدارس در ایران و سایر کشورها حاکی از آن است که ایجاد محیطی مبتنی بر احترام متقابل، عدالت و همدلی می تواند به شکل چشمگیری از شدت رفتارهای نامطلوب بکاهد. این مقاله با تحلیل وضعیت موجود و بررسی الگوهای موفق، راهکارهایی برای بهره گیری بهینه از فعالیت های اخلاق مدار در نظام آموزشی ایران ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

فعالیت های تربیتی ، اخلاق ، ناهنجاری های رفتاری ، تربیت اخلاقی ، آموزش و پرورش.