سلامت روان معلم و تاثیر آن بر دانش آموز

سلامت روان معلم به عنوان رکن اساسی کیفیت فرآیند یاددهی–یادگیری، نقش تعیین کننده ای در شکل دهی تجربه تحصیلی دانش آموزان ایفا می کند. معلمان با برخورداری از توازن روانی، توانمندی حل مسئله و مدیریت استرس، می توانند محیط کلاس را به فضایی حمایت گر و انگیزشی تبدیل کنند؛ اما در صورت مواجهه با فشارهای شغلی، فرسودگی و مشکلات روان شناختی، این توانمندی ها کاهش یافته و اثرات منفی بر یادگیری و رفتار دانش آموزان برجای می گذارند.این مقاله با هدف بررسی ارتباط میان سلامت روان معلم و عملکرد تحصیلی، انگیزه، و رفتار اجتماعی–هیجانی دانش آموزان انجام شده است. روش پژوهش، مرور نظام مند ادبیات موضوع و تحلیل نتایج مطالعات میدانی مرتبط است. یافته ها نشان می دهد معلمان سالم از منظر روانی، با ارائه بازخوردهای سازنده، ایجاد تعامل مثبت و حمایت عاطفی، موجب افزایش خودکارآمدی و رضایت تحصیلی دانش آموزان می شوند. برعکس، استرس مزمن و فرسودگی معلم می تواند به کاهش کیفیت تدریس، افزایش بروز رفتارهای مستقل گرایانه و بی انگیزگی در دانش آموزان منجر گردد.عوامل موثر بر سلامت روان معلم شامل فشار زمان بندی برنامه ها، حجم بالای کار اداری، محدودیت منابع آموزشی، و انتظارات فوق العاده از سوی خانواده و مدیران است. علاوه بر این، فقدان حمایت سازمانی و دسترسی ناکافی به خدمات مشاوره ای، ریسک ابتلا به اضطراب و افسردگی در معلمان را افزایش می دهد.در بخش راهکارها، مقاله بر ضرورت طراحی برنامه های توسعه حرفه ای مستمر، اجرای کارگاه های مدیریت استرس و فرسودگی، و ارائه حمایت های روانی–اجتماعی در محیط های مدرسه تاکید می کند. همچنین ارتقای بهره وری معلمان از طریق کاهش بار غیرتدریسی، بهبود شرایط کاری و تقویت شبکه های همیار میان معلمان پیشنهاد شده است.در پایان، نتیجه گیری می کند که بهبود سلامت روان معلمان، پیش شرط ایجاد محیط آموزشی سالم است و می تواند به طور مستقیم موجب ارتقای موفقیت تحصیلی و رشد همه جانبه دانش آموزان گردد. توجه جدی به این موضوع، از جمله اولویت های سیاست گذاران و مدیران آموزشی برای تضمین کیفیت پایدار در نظام آموزش و پرورش باشد.

کلیدواژه ها:

کلمات کلیدی: سلامت روان معلم ، فرسودگی شغلی ، مدیریت استرس ، کیفیت تدریس ، خودکارآمدی دانش آموز ، انگیزه تحصیلی ، حمایت عاطفی ، بهره وری معلمان ، محیط یادگیری.