نقش شهرداری ها در تحقق شهر هوشمند: چالش ها و راهکارها

در این تحقیق تلاش شده است تا حرکت به سوی شهرهای هوشمند: راهکارهایی برای چارچوب تبدیل شدن به شهر هوشمند را بررسی کند. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش تحقیق توصیفی، پیمایشی و همبستگی محسوب می گردد. جامعه تحقیق حاضر شامل کلیه کارشناسان ، متخصصین و نخبگان حوزه شهرسازی و مدیریت شهری می باشند که پس از تعریف ویژگی آن در تحقیق در بین این افراد در شهرداری منطقه ۳ مشهد نمونه گیری به طور هدفمند روش جمع آوری داده ها از طریق پرسشنامه برگرفته از مطالعه کومار و همکاران(۲۰۱۸) بوده است. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات بدست آمده از جمع آوری داده ها استفاده از تکنیک F-AHPو نرم افزار Expert Choice استفاده شده است نتایج نشان داد، عامل انسانی(شهروندی) با وزن نسبی ۵۵۳/۰ در رتبه اول و پس ازآن عامل دولتی(حکومتی) با وزن نسبی ۴۴۷/۰ در رتبه دوم اهمیت قرار دارد. عامل حمل و نقل هوشمند با وزن نسبی ۴۸۸/۰ در رتبه اول و پس ازآن عامل مردم هوشمند با وزن نسبی ۳۱۱/۰در رتبه دوم و عامل زندگی هوشمند با وزن نسبی ۲۰۱/۰ در رتبه سوم اهمیت قرار دارد. همچنین نتایج نشان داد اقتصاد هوشمند با وزن نسبی ۳۶۹/۰ در رتبه اول و پس ازآن عوامل محیط هوشمند با وزن نسبی ۳۲۴/۰ در رتبه دوم و عامل امنیت هوشمند با وزن نسبی ۳۰۶/۰ در رتبه سوم اهمیت قرار دارد.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، تحلیل شاخص ها ، تبیین راهبردهای تحقق هوشمندسازی شهری