تجربه زیسته زوجین در استفاده از درمان پذیرش و تعهد (ACT) برای حل تعارضات در دوران نامزدی

پژوهش حاضر باهدف تجربه زیسته زوجین در استفاده از درمان ACT برای حل تعارضات در دوران نامزدی بود. پژوهش از نوع پدیدارشناسی بود. شرکت کنندگان تمامی زوجین دارای تعارضات در دوران نامزدی بودند که در سال ۱۴۰۳ به مراکز مشاوره مراجعه کرده بودند و تحت درمان با رویکرد پذیرش و تعهد قرارگرفته بودند. نمونه نهایی شامل ۱۲ زن و مرد بودند که در دامنه سنی ۲۵ تا ۳۵ سال قرار داشتند. روش نمونه گیری در این مطالعه نمونه گیری هدفمند و مصاحبه عمیق نیمه ساختاریافته بود. با استفاده از نرم افزار MAXQDA داده ها طبقه بندی و مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت و برای تحلیل یافته ها از روش هفت مرحله ای کلایزی استفاده شد. درروند تجزیه وتحلیل داده ها ۵ خوشه اصلی و ۱۰ خوشه فرعی حاصل شدند. خوشه های اصلی استخراج شده شامل ۵ مفهوم تغییرات در نحوه تفکر و احساسات زوجین، کاهش تعارضات، چالش ها و موانع در درمان، تاثیر درمان بر ارزش ها و اهداف مشترک و توجه به احساسات و تاثیرات طولانی مدت درمان هست. یافته ها نشان دادند که درمان ACT می تواند موجب کاهش تعارضات، تقویت ارتباطات و بهبود کیفیت رابطه در این دوره حساس از زندگی مشترک می شود. با توجه به نتایج به دست آمده به نظر می رسد که استفاده از درمان ACT در بهبود کیفیت زندگی زوجین، کاهش مشکلات و افزایش سازگاری زوجین در دوران نامزدی یک ضرورت محسوب می شود، لذا پیشنهاد می شود متخصصان زوج درمانی این رویکرد را برای حل تعارضات زوجین جوان بکار گیرند.

کلیدواژه ها:

دوران نامزدی ، تجربه زیسته ، درمان پذیرش و تعهد (ACT) ، تعارضات زوجین