تاثیر الگوی توسعه فیزیکی شهر ایلام برکیفیت زندگی شهری

توسعه فیزیکی شهرها به عنوان یکی از مولفه های مهم در کیفیت زندگی شهری همواره مورد توجه سیاست گذاران شهری بوده است. در شهر ایلام، به دلیل شرایط خاص توپوگرافی، مهاجرت پذیری، و محدودیت های اکولوژیکی، الگوی توسعه فضایی از پیچیدگی خاصی برخوردار است. هدف پژوهش حاضر، تحلیل رابطه بین الگوی توسعه فیزیکی شهر ایلام و کیفیت زندگی شهری با بهره گیری از داده های جغرافیایی (GIS) و بررسی نقش سیاست گذاری های شهرداری در جهت دهی به این توسعه است. روش تحقیق توصیفی-تحلیلی و مبتنی بر داده های مکانی و شاخص های کیفیت زندگی در مناطق مختلف شهری ایلام است. نتایج نشان می دهد که گسترش نامتوازن کاربری های شهری و تمرکز زیرساخت ها در مناطق خاص، منجر به نابرابری فضایی و کاهش کیفیت زندگی در برخی نواحی شده است. بر این اساس، بازنگری در سیاست گذاری فضایی شهرداری و بهره گیری از تحلیل های GIS برای تصمیم سازی های آتی توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

توسعه فیزیکی ، کیفیت زندگی شهری ، GIS ، سیاست گذاری شهری ، شهرداری ایلام