بررسی تاثیر نورپردازی طبیعی در طراحی آزمایشگاه گل و گیاه با تاکید بر معماری سبز

آزمایشگاه های گل و گیاه، فضاهایی تخصصی برای پژوهش و پرورش گونه های گیاهی هستند که نیازمند شرایط محیطی پایدار، نور کافی و کیفیت فضایی مناسب برای کاربران و گیاهان می باشند. طراحی چنین فضاهایی با رعایت اصول معماری سبز می تواند به ارتقای بهره وری عملکردی، صرفه جویی انرژی و بهبود کیفیت محیط منجر شود. معماری سبز، رویکردی پایدار در طراحی ساختمان هاست که با هدف کاهش اثرات زیست محیطی، بهینه سازی منابع و ارتقای سلامت کاربران شکل گرفته است. یکی از مولفه های کلیدی در این رویکرد، استفاده هوشمندانه از نور طبیعی است؛ عنصری که هم در بهبود عملکرد روانی انسان ها و هم در رشد زیستی گیاهان نقش مهمی دارد. نور طبیعی علاوه بر کاهش وابستگی به منابع مصنوعی، موجب افزایش کیفیت هوای داخلی، کاهش CO₂ و تقویت احساس ارتباط با طبیعت در کاربران می شود. هدف این پژوهش، بررسی نقش نورپردازی طبیعی در طراحی آزمایشگاه گل و گیاه با تاکید بر اصول معماری سبز است. این مطالعه با روش کیفی و مبتنی بر منابع کتابخانه ای انجام شده و از تحلیل منابع علمی معتبر برای استخراج مولفه ها بهره گرفته است. نتایج تحقیق حاکی از آن است که بهره گیری از نور طبیعی در طراحی آزمایشگاه های زیستی موجب بهبود عملکرد فیزیولوژیکی و روانی کاربران، ارتقای کیفیت رشد گیاهان، کاهش مصرف انرژی و تحقق مولفه های طراحی بیوفیلیک می شود. در نهایت، تلفیق نور طبیعی با راهکارهای طراحی غیرفعال، گامی موثر در راستای پایداری و افزایش بهره وری فضاهای تحقیقاتی زیستی به شمار می آید.

کلیدواژه ها:

نورپردازی ، طبیعی ، آزمایشگاه ، گل و گیاه ، معماری سبز