مطالعه ارزیابی پروتکل های مسیریابی مسطح در شبکه های سیار موردی

شبکه های موبایل ادهاک مجموعه ای از گره ها است که از طریق رسانه های بی سیم تشکیل یک شبکه پویا را می دهند. به علت عدم مدیریت متمرکز، گره ها مدام در حال تغییر توپولوژی شبکه هستند. بنابراین وجود یک مسیریابی مسمئن و کارآمد از چالش های کلیدی در این نوع شبکه ها مطرح است. طبقه بندی اصلی پروتکل های مسیریابی، فعال، واکنشی و ترکیبی می باشد. در این مقاله علاوه بر تحلیل و بررسی جامع میان پروتکل های فعال و واکنشی، مقایسه مطالعه ای و نتایج شبیه سازی برخی از الگوریتم های مسیریابی را مورد مطالعه قرار داده ایم. با توجه به مطالعه و نتایج می توان گفت کدام یک از الگوریتم های مسیریابی مطرح شده تحت شرایط مختلف ارجح است و نیز در بررسی نتایج شبیه سازی با توجه به شاخص های نرخ تحویل بسته، میانگین تأخیر انتها به انتها و سربار مسیریابی می توان گفت که عملکرد کلی DSR نسبت به دو پروتکل AODV و DSDV بهتر است.

کلیدواژه ها:

پروتکل های مسیریابی ، شبکه های سیار موردی ، MANET ، AODV ، DSDV ، DSR