معاهدات و کنوانسیون های بین المللی در بوته ی نقد یا در ورطه ی نقض توسط اسرائیل در تجاوز به غزه

آنچه از افعال ارتکابی رژیم اسرائیل و حامیان آن در غزه برمی آید، این است که حقوق بین الملل با تمامی اوراق و اسناد خود و در سایه سازمان های پرسروصدای خود، هیچ نقشی ایفا نکرده است. هر آنچه تابه حال از حقوق جنگ، بشر و بشردوستانه گفته می شد، در این جنگ دفن شد و گورستانی از معاهدات بین المللی ایجاد گردید. تعهدات مندرج در کنوانسیون های چهارگانه ژنو، کنوانسیون حمایت از حقوق کودک، اعلامیه جهانی حقوق بشر، قواعد آمره منع توسل به زور و بسیاری دیگر از اسناد بین المللی که عمدتا در قالب عرف بین المللی برای تمامی تابعان در حقوق بین الملل لازم الاتباع هستند، در حملات اکتبر ۲۰۲۳ اسرائیل به غزه نادیده گرفته شد و مدعیان نیز نظاره گر این نقض های آشکار بودند. به نظر می رسد حقوق بین الملل کماکان از ضعف مبنایی خود که همان خلا ضمانت اجرایی مناسب است، رنج می برد. صاحبان حق وتو، هیچ گاه نمی توانند اراده جهانی را محقق سازند و رنج های بی شمار بشری را بکاهند. با وجود اینکه در مرحله تقنین، قواعد متناسب با حقوق بشری تدوین شده است؛ ولی این مقررات بدون وجود مرجعی الزام کننده، قادر به خلق زمینه های اجرایی نیستند.

کلیدواژه ها:

حقوق بشردوستانه ، منع توسل به زور ، کنوانسیون حقوق کودک ، جنایت جنگی