بررسی سیر تاریخی رویکردهای یاددهی- یادگیری در نظام آموزش و پرورش ایران و آمریکا

مهم ترین فرایند نظام آموزشی یادگیری-یاددهی ست و آنچه نمی توان از آن عدول کرد، مقوله یادگیری دانش آموزان است. این پژوهش با هدف بررسی سیر تاریخی رویکردهای یاددهی-یادگیری در نظام آموزش و پرورش ایران و آمریکا انجام گرفته است. در این پژوهش از روش تحقیق توصیفی مقایسه ای استفاده شده است. جامعه آماری در این پژوهش تمامی منابع، پژوهش و مقالاتی هستند که درمورد برنامه درسی، نظام آموزشی و فرایند یادگیری- یاددهی ایران و آمریکا از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۴ میلادی به بیان نظر پرداخته یا اطلاعاتی را در مورد سیر تحول نظام آموزش و پرورش این دو کشور نشان می دهند. نمونه گیری در این پژوهش در میان مقاله های مرتبط و به صورت نمونه گیری هدفمند توسط محقق انجام گرفته است. بدین صورت که سعی گردیده است مقالات مرتبط با آموزش و پرورش ایران و آمریکا جمع آوری و به صورت تطبیقی مورد بررسی قرار گیرد. بررسی اسناد و کتاب های نوشته شده عمدتا در کشورهای پیشرفته این واقعیت را روشن می کند که نظام آموزش و پرورش تا اواسط قرن بیستم به بای راهه رفته و بین آموزش و زندگی شکاف عمیقی را به وجود آورده است. شکاف بین واقعیت های زندگی و آموزش های مدرسه ای، گرفتاری ها و شکست ها و سرخوردگی های دردآور و زحمت افزایی را درست می کرد. آنچه مسلم با توجه به بررسی تطبیقی فرایند یاددهی-یادگیری نظام آموزش و پرورشی که متکی بر استانداردها) محتوا، عملکرد، سنجش دانش آموزان، آماده سازی معلمان، پیشرفت شغلی معلمان، ساختار نظارت و سرپرستی و حمایت مردمی و... (باشد، کلید پیشرفت فناوری های اطاعات و ارتباطات در محتوای کتاب های درسی است

کلیدواژه ها:

یادگیری ، یاددهی ، آموزش و پرورش ایران ، آموزش و پرورش آمریکا