راهکارهای تربیتی برای مقابله با آسیب های اخلاقی و اجتماعی از دیدگاه قرآن و نهج البلاغه

این پژوهش با هدف بررسی راهکارهای تربیتی قرآن و نهج البلاغه در مقابله با آسیب های اخلاقی و اجتماعی انجام شده است. در این راستا، اصول تربیتی این منابع دینی تحلیل شده تا روش های موثری برای کاهش ناهنجاری هایی مانند فساد، دروغ گویی، بی عدالتی و فقر ارائه شود. روش تحقیق به صورت تحلیلی-مقایسه ای بوده و بر استخراج راهکارهای عملی تاکید دارد. نتایج نشان می دهد که تقویت ایمان، تزکیه نفس، رعایت عدالت اجتماعی و گسترش آموزش های اخلاقی از مهم ترین راهکارها در کاهش آسیب های فردی و اجتماعی محسوب می شوند. این اصول تربیتی نه تنها موجب اصلاح رفتار فردی می شوند، بلکه در تقویت انسجام اجتماعی نیز نقش بسزایی دارند. بر این اساس، پژوهش حاضر ضمن تشریح این اصول، پیشنهادهایی کاربردی برای پیاده سازی آن ها در نهادهای آموزشی، فرهنگی و اجتماعی ارائه می دهد. یافته های تحقیق نشان می دهد که بهره گیری از تعالیم قرآن و نهج البلاغه می تواند به اصلاح رفتارهای فردی و اجتماعی کمک کرده و زمینه ساز جامعه ای سالم تر و پایدارتر باشد. در نتیجه، توجه به این راهکارها در برنامه های تربیتی و اجتماعی ضروری به نظر می رسد.

کلیدواژه ها:

آسیب های اخلاقی ، آسیب های اجتماعی ، قرآن ، نهج البلاغه ، تربیت ، عدالت اجتماعی