تاثیر تمرینات توانبخشی بر مکانیک و فیزیولوژی حرکات انتقالی در افراد مبتلا به دیابت نوع دوم: یک مطالعه مروری

چکیدههدف: دیابت نوع دو شایع ترین نوع دیابت بوده و ۹۰ درصد موارد بیماری را به خود اختصاص داده است. از طرفی دیابت توانایی این را دارد که فرد بیمار را دچار مشکلات حرکتی کند. لذا هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرینات توانبخشی بر مکانیک و فیزیولوژی حرکات انتقالی در افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ می باشد.روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع مطالعه مروری بود. برای جستجوی مقالات مورد استفاده به زبان لاتین و فارسی از از ابتدای ماه ژانویه سال ۲۰۱۹ تا انتهای ماه سپتامبر ۲۰۲۴ در پایگاه های تخصصی Science Direct، Pub Med،Google Scholar ، Scopus، WOS،SID ،ISC ،MDPI استفاده شد. با در نظر گرفتن معیارهای ورود و خروج ۷۶ مقاله انتخاب شد. پس از بررسی دقیق ۶۱ مقاله که فاقد معیارهای انتخابی بودند حذف گردید و ۱۵ مقاله جهت آنالیز نهایی انتخاب شد.یافته ها: یافته های ۵ مطالعه نشان داد که تمرینات توانبخشی در شن و ماسه، تمرینات مقاومتی پیشرونده و تمرینات پیلاتس منجر به بهبود عملکرد حرکتی می شود .نتایج ۴ مطالعه نشان دهنده اثرات مثبت تمرینات هوازی با شدت های مختلف در عملکرد عصبی بود. یافته های ۳ مطالعه نشان داد که تمرینات هوازی سبب کاهش شاخص های التهابی می شود. ۲ مطالعه نیز نشانگر این بود که تمرینات با انواع شدت های تمرینی و تکارتراپی در بهبود درد های اسکلتی-عضلانی ناشی از دیابت نوع دو موثر است.نتیجه گیری: نتایج نشان داد که تمرینات ورزشی با رویکرد مقاومتی می تواند تاثیر مثبتی بر بهبود حرکات انتقالی، عملکرد عصبی، شاخص های التهابی، دردهای اسکلتی عضلانی و کیفیت زندگی مبتلایان به دیابت نوع دو داشته باشد.

کلیدواژه ها:

تمرینات توانبخشی ، حرکات انتقالی ، نوروپاتی دیابتی ، ورزش درمانی ، سرعت هدایت عصبی