بحران اوکراین : حق کشتیرانی در دریای سیاه

کشتیرانی از دیرباز یک مسئله راهبردی، مهم و استراتژیک برای دولت ها محسوب می شده است، همچنین استفاده از دریا در ابعاد مختلف تجاری، اقتصادی، نظامی و تحقیقاتی موردتوجه کشورها بوده است،کشتیرانی عاملی است تا بشر بتواند با استفاده از آن، در دریاها و اقیانوس های دوردست به تجارت و مبادلات اقتصادی بپردازد. سوال اصلی پژوهش حاضر این است که شرایط و آثار حق کشتیرانی اوکراین در دریا سیاه چیست؟هدف این مطالعه با تکیه بر روش تحقیق کیفی مبتنی بر رویکرد توصیفی-تحلیلی بر درکی از تاثیر کشتیرانی به صورت آزاد و بی ضرر در دریا سیاه تاکید میکند.فرضیه تحقیق این است پس از حمله اوکراین در ژوئیه ۲۰۲۳ به پل کریمه با واکنش سریع روسیه مواجه شد که روسیه اعلام نمود از ۲۰ ژوئیه ۲۰۲۳ به بعد همه کشتی هایی  که از دریای سیاه  به بنادر اوکراین سفر می کنند به عنوان حامل های بالقوه محموله های نظامی در نظر گرفته می شوند.یافته های پژوهش نشان میدهد که تفاوت ها و شباهت های زیادی بین کشتی ها وجود دارد و تعاریف مختلفی از کشتی ارائه شده است، فعالیت های نظامی و غیر نظامی کشتی ها به صورت متفاوت است و اهمیت تفکیک کشتی های نظامی از غیر نظامی و دلایل محدودیت بیشتر کشتی های نظامی نسبت به تجاری در دریا را از منظر حقوق بین الملل دریا به این دلیل مهم است که آزادی کشتیرانی تجاری در کنوانسیون ۱۹۸۲ حقوق دریاها تصویب شده است.نتایج پژوهش نشان می دهد که اقتصاد کشورهای ساحلی متکی به کشتیرانی و مبادلات تجاری با سایر کشورهای دنیا از طرق دریا است و کشور اوکراین نیز از این موضوع مستثنی نمی باشد، و به همین دلیل نظارت مستمر و حق عبور بی ضرر کشتی های تجاری اوکراین که از طریق دریا سیاه عبور میکنند تا لحظه رسیدن به کشور ساحلی مقصد بسیار مهم است. است.

کلیدواژه ها:

بحران اوکراین ، کشتی نظامی و غیرنظامی ، پل کریمه ، توقیف کشتی ، حقوق بین الملل