آموزش تربیت بدنی در مدارس از دید کودکان، معلمان و استادان علوم ورزشی: کشف عوامل مرتبط با روش های خطی/ غیرخطی/ آموزش بازی برای درک

یافتن بهترین شیوه آموزش برای کمک به رشد و پیشرفت کودکان ضروری است. لذا هدف این مطالعه کیفی کشف عوامل مرتبط با آموزش از دید کودکان، معلمان و استادان علوم ورزشی بود. جامعه آماری این مطالعه کلیه کودکان سنین ابتدایی شهر اسدآباد همدان، معلمان تربیت بدنی با حداقل ۲۰ سال تجربه و استادان تربیت بدنی با حداقل درجه دانشیاری کل ایران بود. برای انجام این مطالعه بر مبنای اشباع نظری و به روش هدفمند با ۱۰ کودک، ۱۰ معلم و ۸ استاد مصاحبه شد. در این راستا نتایج مصاحبه غیرحضوری نیمه ساختاریافته این مطالعه نشان داد کودکان آموزش مناسب را در بازی، عدم مداخله معلم، عدم توضیح کلامی و داوری صحیح می دانند. از نظر معلمان در آموزش صحیح باید از بازی، استفاده از تجهیزات و بازخورد استفاده شود و استادان نیز بازی، دستکاری محیط و توضیح کلامی را برای آموزش مناسب موثر می دانستند. به عنوان یک نتیجه گیری کلی نتایج این مطالعه بر دستکاری قیود و بازی که مرتبط با اصول روش های پویایی بوم شناختی است تاکید دارد. بااین حال نتیجه مهم این مطالعه شکاف بین نظر کودکان و معلمان/ استادان در مورد آموزش است؛ چراکه معلمان/ استادان هنوز به بازخورد و توضیح کلامی تاکیددارند؛ اما کودکان به هیچ عنوان این موارد را در آموزش مناسب نمی دانند.

کلیدواژه ها:

مصاحبه نیمه ساختاریافته ، مدرسه ابتدایی ، یادگیری حرکتی ، ورزش ، روش آموزش