تحلیل تطبیقی ساختار مدیریت ایمنی و بحران شهری در ایران، آمریکا، ترکیه و ژاپن: بررسی نقش سازمان آتش نشانی و خدمات ایمنی شهرداری خوی

مدیریت بحران شهری یکی از مهم ترین چالش های شهرهای مدرن محسوب می شود. این مطالعه با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی (AHP) به بررسی تطبیقی ساختار مدیریت ایمنی و بحران شهری در ایران، آمریکا، ترکیه و ژاپن پرداخته است و نقش سازمان آتش نشانی و خدمات ایمنی شهرداری خوی را در این زمینه تحلیل کرده است. نتایج نشان می دهد که در کشورهای توسعه یافته مانند ژاپن و آمریکا، دولت نقش هماهنگ کننده دارد و ساختار مدیریت بحران مبتنی بر مشارکت بخش خصوصی و نهادهای مردمی است، در حالی که در ایران و ترکیه، دولت نقش اصلی اجرایی را بر عهده دارد و تمرکز بر نهادهای دولتی موجب کاهش انعطاف پذیری مدیریت بحران شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که ساختار سازمانی، برنامه ریزی مدیریت بحران، سطح آمادگی شهروندان، تاثیر آموزش و میزان مشارکت اجتماعی از عوامل کلیدی در مدیریت بحران شهری هستند. تحلیل داده ها نشان داد که افزایش سطح آموزش، میزان خسارت های ناشی از بحران را تا ۵۸٪ کاهش می دهد و مشارکت اجتماعی، تاثیر قابل توجهی در تاب آوری شهرها دارد. همچنین، تجهیز سازمان های امدادی و به کارگیری فناوری های نوین موجب بهبود واکنش سریع به بحران ها شده و قابلیت مدیریت شرایط اضطراری را ارتقا می دهد. این پژوهش پیشنهاد می کند که سازمان آتش نشانی و خدمات ایمنی شهرداری خوی با تقویت ساختار اجرایی، توسعه آموزش های ایمنی، افزایش سطح مشارکت اجتماعی، و سرمایه گذاری در فناوری های نوین هشداردهنده، می تواند میزان تاب آوری شهر در برابر بحران ها را افزایش دهد.

کلیدواژه ها:

مدیریت بحران ، ایمنی شهری ، تحلیل سلسله مراتبی (AHP) ، سازمان آتش نشانی ، مدیریت شهری ، مشارکت اجتماعی ، آموزش ایمنی.