بررسی تاثیرات گفتمان نظام حاکمیتی ایران و عراق در تداوم جنگ تحمیلی

برخی کارشناسان و حتی فرماندهان جنگ، براین باورند که ایران می­باید بعد از فتح خرمشهر در سال۱۳۶۱ شرایطی مثل قطعنامه ۵۹۸ را می­پذیرفت و به جنگ خاتمه می­داد؛ زیرا با فتح خرمشهر و عقب نشینی عراق به مرزهای اولیه این امکان محقق شده بود و ایران می­توانست با یک مانور سیاسی جنگ را تمام کند. اما چرا این امر اتفاق نیفتاد و جنگ ادامه پیدا کرد، پرسشی است که در این پژوهش براساس تحلیل گفتمان نظام حاکمیتی دو کشور ایران و عراق به آن پرداخته خواهد شد. مدعای مطرح شده در پژوهش حاضر به عدم تحقق خواسته ها و اهداف طرفین درگیردر جنگ تاکید دارد. پژوهش با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی به ترسیم و تفسیر فضای گفتمانی حاکم برکشور ایران در مقطع جنگ بعد از فتح خرمشهر خواهد پرداخت. نتایج به دست آمده نشان می دهد که دلایل تداوم جنگ بعد از فتح خرمشهر در خرداد ۱۳۶۱، حاصل تغییرات در نظام گفتمان حاکمیتی ایران از گفتمان مصلحتگرای اسلامی به گفتمان آرمان­گرایی ارزشمحور مبتنی بر مباحث ایدئولوژیک و اعتقادی بوده است. شیوه جمع آوری اطلاعات و داده های تحقیق نیز روش پژوهش در منابع اسنادی وکتابخانه ای است.

کلیدواژه ها:

انقلاب اسلامی ، جنگ تحمیلی ، گفتمان حاکمیتی ، صدور انقلاب ، اسلام گرایی