بررسی پارامترهای موثر بر عملکرد کارخانه فرآوری سنگ آهن مرکزی ایران

کارخانه فرآوری سنگ آهن مرکزی ایران دارای دو خط تولید کنسانتره چغارت و سه چاهون است. به دلیل تغییر در ماهیت سنگ ورودی به خط سه چاهون عیار کنسانتره تولیدی کارخانه کاهش یافته است. در این تحقیق رفتار مواد در مدار از نظر عیار و قفل شدگی بین ذرات کنسانتره و باطله مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور سه نمونه سنگ با مشخصات متفاوت به کارخانه خط سه چاهون خوراک داده شد. به علت افزایش قفل شدگی بین ذرات منیتیت و سیلیس بخش قابل توجهی از ذرات قفل شده با اندازه ذرات بزرگتر از ۱۰۶ میکرون و با چگالی متوسط ۹.۲ گرم بر سانتیمتر مکعب و به دلیل چگالی نزدیک ذرات قفل شده نسبت به چگالی دوغاب، به سرریز هیدروسیکلون ها منتقل می گردند. این ذرات قفل شده که حاوی منیتیت نیز می باشند به علت خاصیت مغناطیسی بالا توسط جداکننده های مغناطیسی جذب می شوند و به کنسانتره منتقل می شوند و منجر به کاهش عیار کنسانتره جداکننده های مغناطیسی می گردد. با تغییر نوع سنگ ورودی به کارخانه، مشخص گردید در صورت استفاده از سنگ با درجه آزادی مناسب، میزان ذرات قفل شده بزرگتر از ۱۰۶ میکرون راه یافته به سرریز هیدروسیکلون ها از ۸.۱۲ به ۶.۵ کاهش یافته، همچنین میزان ذرات قفل شده در کنسانتره نهایی از ۶.۸ به ۷.۳ کاهش می یابد که باعث افزایش عیار کنسانتره نهایی از ۳.۶۵ به ۸.۶۷ می شود. با بررسی های انجام شده با استفاده از لوله دیویس تیوب مشخص گردید در صورت حذف ذرات بزرگتر از ۱۰۶ میکرون با استفاده از سرند، عیار کنسانتره از ۳.۶۵ به ۵.۶۷ درصد افزایش می یابد.

کلیدواژه ها:

سنگ آهن مرکزی ایران ، کنسانتره منیتیت ، قفل شدگی ذرات ، افزایش عیار کنسانتره