بررسی رفتار خوردگی جوشهای غیرمشابه فولاد زنگ نزن آستنیتی AISI 347 به فولاد کم آلیاژ ASTM A335

در این پژوهش، به بررسی رفتار خوردگی جوش های غیرمشابه فولاد زنگ نزن آستنیتی AISI 347 به فولاد کم آلیاژ A335 پرداخته شده است. بدین منظور از دو فلز پرکننده ERNiCr-3 و ER309L جهت جوشکاری با روش قوسی تنگستنی با گاز محافظ استفاده شد، برای بررسی رفتار خوردگی اتصالات پس از جوشکاری، نمونه های تهیه شده در محلول 3/5 درصد وزنی کلرید سدیم با استفاده از آزمایش های خوردگی پلاریزاسیون تافل و پلاریزاسیون سیکلی مورد بررسی گرفتند. همچنین ریز ساختار مناطق مختلف هر اتصال شامل فلزات پایه و جوش، با میکروسکوپ نوری بررسی شدند. در فلز جوش ERNiCr-3، انجماد به صورت دندریتی هم محور و کاملاً آستنیتی بود و ا نجماد فلز جوش ER309L به صورت فریت اولیه همراه با آستنیت، و با مورفولوژی فریت اسکلتی شکل صورت گرفت. نتایج حاصل از آزمایش های الکتروشیمیایی نشان داد که فلز پایه فولاد زنگ نزن آستنیتی 347 در مقایسه با فلز پایه فولاد کم آلیاژ A335 مقاومت بهتری در برابر خوردگی داشته که به خاطر وجود مقادیر بیشتر کرم و نیکل در ساختار ان بود. همچنین فلز پرکننده ERNiCr-3 نیز نسبت به فلز پرکننده ER309L مقاومت بهتری در برابر خوردگی حفره ای، از خود نشان داد.

کلیدواژه ها:

خوردگی ، جوشکاری غیر مشابه ، فولاد زنگ نزن آستنیتی ، فولاد کم آلیاژ ، ریزساختار