ارزیابی مقاومت به خوردگی اتصال غیر مشابه فولاد زنگ نزن سوپر دوفازی UNS 32750 به فولاد زنگ نزن آستنیتی AISI 304L

در این پژوهش، بررسی رفتار خوردگی مقاطع جوش غیرمشابه فولاد زنگ نزن سوپر دوفازی UNS 32750 به فولاد زنگ نزن آستنیتی AISI 304L مورد بررسی قرار گرفت. جوشکاری با استفاده از روش جوشکاری قوسی تنگستن- گاز دو نوع فلز پرکننده ER25104L و ER309LMo انجام شد. استفاده از تکنیک های جوشکاری مناسب نظیر کنترل حرارت ورودی و تعیین فلز پرکننده مناسب می تواند به طور مؤثری بر جلوگیری و کاهش میزان خوردگی مؤثر باشد. برای ارزیابی مقاومت به خوردگی، از آزمون های پولاریزاسیون سیکلی و تافل در محیط 3/5 درصد وزنی کلرید سدیم در دمای محیط استفاده شد. همچنین ریز ساختار مناطق مختلف هر اتصال شامل فلزات پایه و جوش، با میکروسکوپ نری بررسی شد. در فلز جوش ER25104L، انجماد به صورت فاز فریت، آستنیت به همراه رسوب گذاری آستنیت ثانویه بود و انجماد فلز جوش ER309LMo به صورت فریت اولیه همراه با آستنیت، و با مورفولوژی فریت اسکلتی شکل صورت گرفت. نتایج حاصل از آزمون های الکتروشیمیایی نشان داد که فلز پایه سوپر دوفازی 32750 در مقایسه با فلز پایه آستنیتی 304L مقاومت به خوردگی بهتری دارد. همچنین بررسی رفتار خوردگی فلزات جوش نشان داد که با استفاده از فلز پرکننده 25104L می توان جوشی ایجاد کرد که مقاومت به خوردگی بهتری نسبت به فلز پرکننده 309LMo داشته باشد.

کلیدواژه ها:

مقاومت به خوردگی ، جوش های غیرمشابه ، فولاد زنگ نزن آستنیتی ، فولاد زنگ نزن سوپر دوفازی