معرفی و شناسایی پرتاران خلیج فارس با قابلیت زیست پالایی

در محیط های پرورش آبزیان، فرایند غنی سازی آلی تاثیرات قابل توجهی بر ترکیب شیمیایی کف استخرها به همراه دارد. این فرایند با افزایش مقادیر مواد آلی، گوگرد و آهن و همچنین کاهشpH، تغییرات معناداری در رسوبات بستر ایجاد می کند. یکی از روش های موثر برای بهبود چرخه مواد مغذی و اصلاح وضعیت رسوبات آلوده، استفاده از زیست پالایی با بهره گیری از پرتاران است. انتخاب گونه های بومی برای این منظور از اهمیت ویژه ای برخوردار است، زیرا این رویکرد به کاهش خطرات ناشی از معرفی گونه های غیربومی و مهاجم که ممکن است به عنوان ناقلان بیماری عمل کنند و با جمعیت های بومی رقابت نمایند، کمک می کند. این مطالعه در سال های ۱۳۹۷ تا ۱۳۹۹ با هدف شناسایی و معرفی گونه های پرتاران خلیج فارس با پتانسیل زیست پالایی انجام شد. در این راستا، ۴۱ ایستگاه در آب های ایرانی خلیج فارس، شامل سه استان هرمزگان، بوشهر و خوزستان، برای نمونه برداری انتخاب گردید. نمونه های رسوب با استفاده از نمونه بردار ون وین گرب جمع آوری و پس از شستشو با آب دریا، برای شناسایی پرتاران مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج این تحقیق نشان داد که ۲۳ گونه از پرتاران متعلق به ۵ خانواده شامل Eunicidae (۲ گونه)، Capitellidae (۳ گونه)، Spionidae (گونه ۵)، Sabellidae (۷ گونه) و Nereididae (۶ گونه) از رسوبات خلیج فارس شناسایی شدند. نتایج این تحقیق به وضوح نشان داد که به کارگیری گونه های بومی پرتاران در فرآیند زیست پالایی، علاوه بر بهبود کیفیت بسترهای آبی، به حفظ اکوسیستم های محلی نیز کمک می کند. این گونه ها با توانایی های خاص خود در تجزیه آلودگی ها و بهینه سازی شرایط زیست محیطی، نقش مهمی در سلامت و پایداری این اکوسیستم ها ایفا می کنند. بنابراین، استفاده از پرتاران بومی به عنوان یک راهکار موثر در مدیریت و حفاظت از محیط های آبی، می تواند به تقویت تنوع زیستی و کاهش خطرات ناشی از گونه های غیربومی منجر شود

کلیدواژه ها:

Bioremediation ، Polychaetes ، Aquaculture farms ، Effluent ، Persian Gulf ، زیست پالایی ، پرتاران ، مزارع پرورشی ، پساب ، خلیج فارس