ارزیابی عملکرد شاخص هدایت الکتریکی در پایش فرایند نمک زدایی سفالینه های تاریخی
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 41
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_NSMSI-35-4_014
تاریخ نمایه سازی: 8 خرداد 1404
چکیده مقاله:
نمکهای محلول از مهم ترین عامل های آسیب رسان به ساختار سرامیک های تاریخی شناخته می شوند که بر اثر ایجاد فشار ناشی از بلورین شدن و هیدراسیون در چرخه های تر و خشک شدن، سبب ایجاد ترک ها و ریزترک ها، پوسته شدن و پودری شدن و سرانجام تخریب اثر میشوند. با توجه به نیاز به انجام عملیات نمکزدایی به منظورخارج کردن نمک های محلول آسیب رسان و اهمیت این مرحله به دلیل تماس مستقیم سفالینه تاریخی با آب و پیامدهای ناشی از آن، کوتاه کردن زمان تماس سفالینه - آب بسیار دارای اهمیت است. در روشهای مرسوم نمکزدایی، پایش کمی انجام نگرفته و درنتیجه سفالینه به طور معمول به مدت طولانی و غیرلازم در تماس با آب قرار می گیرد. بنابراین دراختیار داشتن روشی دقیق، قابل اطمینان، سریع و دردسترس، برای پایش میزان استخراج املاح، ضروری است. در این مقاله، شاخص هدایت الکتریکی (EC) به عنوان روشی دقیق و ارزان برای پایش فرایند نمکزدایی معرفی شده است. در این راستا با استفاده از روش طراحی آزمایش های سطح پاسخ، طی ۵۲ آزمایش طراحی شده، رابطهی میان استخراج املاح از نمونه با هدایت الکتریکی، مورد بررسی قرار گرفت. متغیرهای مستقل در این پژوهش، دمای پخت قطعه، مدت زمان غوطهوری، سرعت همزدن در سامانه غوطهوری، همچنین نوع و غلظت ماده فعال سطحی بودهاند. یون کلسیم (Ca۲+) به عنوان شاخص غلظت املاح درنظر گرفته شد. ضریب همبستگی میان EC و میزان کلسیم خارج شده از شیء، ۹۲۳/۰+ با ۰۰۰/۰p-value = بوده و رابطهای خطی با قابلیت پیش بینی حدود ۹۶ % بین این دو پارامتر دیده می شود. با توجه به اینکه در محل سایتهای حفاری و کارگاه های مرمت، امکان دسترسی به دستگاه های آنالیز شناسایی کمییون ها به طور معمول مقدور نیست، از این رو سنجش هدایت الکتریکی روش مناسبی برای پایش فرایند نمکزدایی در سیستم غوطه وری است و تعیین نقطه پایان عملیات نمکزدایی را نیز به سادگی امکانپذیر می سازد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سمیه نوغانی
اصفهان، دانشگاه هنر اصفهان، دانشکده مرمت، گروه مرمت اشیای فرهنگی تاریخی
محمد امیری
استاد دانشکده مهندسی شیمی دانشگاه صنعتی اصفهان
سید محمدامین امامی
اصفهان، دانشگاه هنر اصفهان، دانشکده مرمت، گروه مرمت اشیای فرهنگی تاریخی
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
