بررسی تاثیر رفتارهای کنجاوانه و شایعه پراکنی همکاران بر رضایت شغلی و خروج کارکنان (مطالعه موردی گروه صنعتی و پژوهشی زر، سال ۱۴۰۲)

این مقاله به بررسی تاثیر رفتارهای کنجکاوانه کاری و شایعه پراکنی همکاران بر رضایت شغلی و خروج نیروی کار می پردازد. در محیط های کاری، کنجکاوی در زمینه کار و وظایف محوله می تواند به عنوان یک عامل مثبت در ایجاد ارتباطات موثر و تبادل اطلاعات مفید عمل کند؛ اما در عین حال، شایعه پراکنی ممکن است به ایجاد تنش و عدم اعتماد در میان کارکنان منجر شود. این پژوهش با استفاده از روش های کمی و کیفی، تاثیر این دو رفتار را بر میزان رضایت شغلی و نرخ خروج کارکنان بررسی می کند. نتایج نشان می دهد که رفتارهای کنجکاوانه کاری می توانند به افزایش رضایت شغلی و کاهش تمایل به خروج کمک کنند، در حالی که شایعه پراکنی به طور معکوس بر رضایت شغلی تاثیر منفی دارد و می تواند منجر به افزایش نرخ خروج نیروی کار شود. این مقاله در نهایت پیشنهاداتی برای مدیریت رفتارهای کنجکاوانه کاری و کاهش شایعه پراکنی در محیط های کاری ارائه می دهد تا به بهبود رضایت شغلی و حفظ نیروی کار کمک کند.

کلیدواژه ها:

: رفتارهای کنجکاوانه ، شایعه پراکنی ، رضایت شغلی ، خروج نیروی کار ، مدیریت منابع انسانی