بررسی اثر پوشش طبیعی نانوکیتوزان و نانوهیدروکسی آپاتیت بر صفات فیزیولوژیکی و ماندگاری قارچ دکمه ای (Agaricus bisporus)
سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 47
فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IFST-21-2_007
تاریخ نمایه سازی: 7 خرداد 1404
چکیده مقاله:
امروزه در بخش کشاورزی تولید محصولات ناسالم باعث استفاده از پوششهای طبیعی جهت جلوگیری از تغییرات نامطلوب کیفی و افزایش ماندگاری پس از برداشت محصولات مختلف شده است. از این رو پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر پوشش های طبیعی مبتنی بر نانوکیتوزان و نانوهیدروکسی آپاتیت بر افزایش ماندگاری قارچ دکمه ای انجام شد. بدین منظور اثر این پوششها در آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار جهت جلوگیری از تغییرات نامطلوب بر روی کیفیت قارچ دکمه ای ارزیابی شد. فاکتورهای آزمایش شامل سطوح پوشش دهی قارچ دکمه ای با غلظت های مختلف نانوکیتوزان (صفر، ۱ و ۲ درصد) و نانوهیدروکسی آپاتیت (۰، ۴۰ و ۸۰ میلی گرم) به مدت ۲۸ روز بود. بعد از پوشش دهی صفات فنل کل، فلاونوئید، ظرفیت آنتی اکسیدانی، پروتئین کل، محتوای اسید آسکوربیک و نشت الکترولیت قارچ ها طی ۲۸ روز نگهداری یادداشت برداری و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که در پوشش نانوکیتوزان یک درصد حاوی نانوهیدروکسی آپاتیت ۴۰ میلی گرم بیشترین میزان فنل کل، فلاونوئید، ظرفیت آنتی اکسیدانی، محتوای اسید اسکوربیک، پروتئین کل و کمترین میزان نشت الکترولیت در طی ۲۸ روز ذخیره سازی نسبت به تیمار شاهد حاصل شد. در تیمار شاهد (بدون پوشش) کمترین میزان فنل کل، فلاونوئید، ظرفیت آنتی اکسیدانی، محتوای اسید اسکوربیک، پروتئین کل و بیشترین میزان نشت الکترولیت در طی ۲۸ روز ذخیره سازی حاصل شد. در نهایت با توجه به یافته های این مطالعه می توان چنین اظهار نمود که پوشش دهی با نانوکیتوزان یک درصد حاوی نانوهیدروکسی آپاتیت ۴۰ میلی گرم می تواند ماندگاری پس از برداشت قارچ دکمه ای را تا ۱۴ روز افزایش دهد که قابلیت بازارپسندی را دارد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
زهرا ضیائی قهنویه
گروه مهندسی علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران
محمدرضا راجی
گروه مهندسی علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران
عبدالله احتشام نیا
گروه مهندسی علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران
سید سجاد سهرابی
گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :