بررسی رابطه فرسودگی زناشویی و تعارض زناشویی (مورد مطالعه : معلمان مقطع متوسطه اول شهر گناباد)

مقدمه: روابط زناشویی یکی از مهم ترین ارکان سلامت روانی و اجتماعی افراد است که می تواند تحت تاثیر عوامل مختلفی چون فرسودگی و تعارض قرار گیرد. درک رابطه میان این دو متغیر می تواند به شناسایی عوامل موثر در تضعیف یا تقویت کیفیت زندگی زناشویی کمک کند. هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه میان فرسودگی زناشویی و تعارض زناشویی و تاثیرات آن ها بر کیفیت روابط زناشویی انجام شد. روش: این تحقیق از دو پرسشنامه استاندارد فرسودگی زناشویی (CBM) و تعارض زناشویی (MCQ) برای گردآوری داده ها استفاده کرد. نمونه ی پژوهش شامل ۲۰۰ نفر از معلمان بود که به طور داوطلبانه در این مطالعه شرکت کردند. داده ها با استفاده از آزمون های آماری توصیفی و استنباطی (همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون) تحلیل شدند. نتایج: نتایج نشان داد که بین فرسودگی زناشویی و تعارض زناشویی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (p<۰.۰۱)، به طوری که افزایش فرسودگی زناشویی منجر به افزایش تعارض زناشویی می شود. همچنین، فرسودگی زناشویی به طور معناداری کیفیت روابط زناشویی را کاهش می دهد (p<۰.۰۱) و تعارض زناشویی با افزایش واکنش های هیجانی در زوجین ارتباط مثبت دارد (p<۰.۰۱). علاوه بر این، نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که فرسودگی زناشویی می تواند پیش بینی کننده سطح تعارض زناشویی باشد. پژوهش همچنین نشان داد که تفاوت معناداری در میزان فرسودگی و تعارض زناشویی در گروه های سنی مختلف وجود دارد. نتیجه گیری: این نتایج تایید می کنند که فرسودگی زناشویی و تعارض زناشویی تاثیرات منفی بر کیفیت روابط زناشویی دارند و بر اساس آن ها می توان مداخلاتی برای بهبود روابط زناشویی و کاهش مشکلات هیجانی پیشنهاد داد. بر اساس نتایج، پیشنهاد می شود که برنامه های آموزشی برای زوجین بر مهارت های حل تعارض و مدیریت فرسودگی زناشویی متمرکز شوند.

کلیدواژه ها:

تعارض زناشویی ، روابط زوجین ، فرسودگی زناشویی ، گناباد ، معلمان