طراحی مجتمع مسکونی با استفاده از فناوری نانو در مصالح جداره خارجی آن.

با گسترش روز افزون جمعیت و افزایش میزان ساخت و ساز به دلیل محدود بودن منابع و مصالح مصرفی، تقاضا برای استفاده از مصالح جدید در صنعت ساختمان افزایش پیدا کرده است. تلاش در جهت پیدا کردن راه حل هایی برای اصلاح کیفیت، افزایش کارایی مصالح و کاهش مصرف ماده خام و انرژی، موجب استفاده از فناوری نانو در صنعت ساختمان شده است. فناوری نانو از جمله تکنولوژی های نوین در دنیای معماری می باشد که کاربرد های مهم و ارزشمندی در صنعت ساختمان دارد. استفاده از این فناوری در معماری به سمت تولید مصالح ساده ای پیش می رود که به تولید موادی با استحکام بیشتر، سبکتر، ارزانتر، افزایش کیفیت و کاهش مصرف انرژی و به تبع آن صرفه جویی اقتصادی نسبت به مواد فعلی منجر می شود. مجتمع های مسکونی با انگیزه های مختلف و الگو های متفاوتی ایجاد می شوند و لزوما از تمامی معیار های ایجاد محیط مسکونی مطلوب برخوردار نیستند. روش این پژوهش به صورت کمی-آزمایشی و نوع تحقیق آزمایشی می باشد. گردآوری اطلاعات به صورت مطالعه اسناد معتبر کتابخانه ای بوده که اطلاعات لازم از متون معتبر لاتین و فارسی استخراج شده است. هدف از تهیه این رساله طراحی مجتمع مسکونی با استفاده از فناوری نانو در مصالح جداره خارجی به منظور دستیابی به معماری پایدار که منجر به تولید متریال جدید با عملکرد نمای بیرونی و جدا کننده را داشته باشد. از نتایج تحقیق می توان نتیجه گرفت که ورود نانو تکنولوژی به صنعت ساختمان با مزایای منحصر به فردی که فراهم می سازد به گسترش میل عمومی به استفاده از مجتمع های مسکونی بهداشتی، ایمن، زیبا و کم هزینه کمک شایانی می کند.

کلیدواژه ها:

نانو تکنولوژی ، طراحی مجتمع مسکونی ، نانو معماری ، بهینه سازی مصرف انرژی ، معماری پایدار