مقاله کوتاه: شواهدی نویافته بر معنا و کاربرد «بلبل» در متون روایی فارسی

سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 74

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JBASH-17-1_007

تاریخ نمایه سازی: 31 اردیبهشت 1404

چکیده مقاله:

شواهدی نویافته بر معنا و کاربرد «بلبل» در متون روایی فارسی چکیدهبلبل به عنوان پرنده­ای خوش­خوان که به زندخوان، زندباف و زندواف نیز مشهور است، در ادبیات فارسی جایگاه ویژه­ای دارد. فردوسی در ابتدای داستان رستم و اسفندیار بیتی به قرار زیر آورده: ز بلبل شنیدم یکی داستان           که برخواند از گفته ی باستان در این مقدمه، بلبل راوی داستان اسفندیار شمرده شده است. جلال خالقی­مطلق برای نخستین بار حدسی مطرح می­کند که آیا این بلبل می­تواند نه بلبل پرنده که لقب یک راوی باشد که در روایت داستان به مقام استادی رسیده است؟ پس از انگاره ی خالقی­مطلق، شواهدی توسط پژوهشگران حاکی از آنکه در اندیشه ی ملل مختلف به فرد راوی، شاهنامه­خوان و گوسان­ها «بلبل» اطلاق می­ شود، بیان شد. این پژوهشگر ضمن معرفی شواهد گذشته و نقل قول­های پیشین، به شواهدی جدید دست یافته است که در این مقاله به تحلیل آن­ها خواهد پرداخت. این ­کوته­مقاله که با روش توصیفی – تحلیلی نوشته شده، به این نتایج دست یافته که بلبل در مقدمه ی رستم و اسفندیار لقب یا صفت یک راوی است و در قزاقستان، پاکستان، هند، ازبکستان، لهستان و ایران این لقب برای گوسان­ها وجود داشته و تا چندی پیش نیز در برخی شهرهای ایران ازجمله شیراز کاملا شناخته شده بوده که مستندهای آن در متن مقاله آمده است.

نویسندگان

محمد هادی خالق زاده

دانشیار زبان و ادبیات فارسی، واحد یاسوج، دانشگاه آزاد اسلامی، یاسوج، ایران

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • آیدنلو، سجاد. (۱۴۰۱). دفتر خسروان (برگزیده ی شاهنامه ی فردوسی). ...
  • خالقی­مطلق، جلال. (۱۳۸۸). گل رنج­های کهن (برگزیده ی مقالات درباره ...
  • دستغیب، عبدالعلی. (۲۵ آذر ۱۴۰۲). گفتگو با نگارنده ...
  • دهستانی، حسین بن اسعد. (۱۳۶۳) فرج بعد از شدت. به ...
  • سرامی، قدمعلی. (۱۳۷۸). از رنگ گل تا رنج خار، تهران: ...
  • فردوسی، ابوالقاسم. (۱۳۸۶). شاهنامه. به کوشش جلال خالقی­مطلق، تهران: دائره ...
  • (۱۳۸۷). شاهنامه. به کوشش فریدون جنیدی، شش مجلد، تهران: بنیاد ...
  • فرزین، احمدعلی. (۱۳۸۵). «خنیاگران و سرودگویان دوره­گرد». نشریه ی دانشکده ...
  • https://literature.ihss.ac.ir/ar/Article/۹۹۳۸/FullTextقمی، عباس. (۱۳۸۵). الفوائد الرضویه فی احوال علماء المذهب الجعفریه. ...
  • قمی، قاضی احمد. (۱۳۶۶). گلستان هنر. تهران: چاپ بنیاد فرهنگ ...
  • کزازی، میرجلال­الدین. ( ۱۳۸۷ ). نامه ی باستان، ج۶، تهران: ...
  • کستلر، آرتور. (۱۳۶۱). خزران. ترجمه ی محمدعلی موحد، تهران: خوارزمی ...
  • نحوی، اکبر. (۱۳۸۴). «نگاهی به روش­های ارجاع به منابع در ...
  • Bowra, Cecil Maurice. (۱۹۵۲). Heroic Poetry. Macmillan ...
  • Datta, Amaresh, Mohan Lal & Sahitya Akademi. (۱۹۸۸). Encyclopaedia of ...
  • Indo-Iranica. (۱۹۸۲). v.۳۵, By Iran Society (Calcutta, India) Published by ...
  • Reichl, Karl. (۱۹۹۲). Turkic Oral Epic Poetry. Tradition, Forms, Poetic ...
  • Lakhnavi, Ghalib, Abdullah Bilgrami, Musharraf Farooqi & Hamid Dabashi. (۲۰۰۷). ...
  • Tikku, Girdhari L. (۱۹۷۱). Persian Poetry in Kashmir, ۱۳۳۹-۱۸۴۶: An ...
  • نمایش کامل مراجع