رابطه خودکارآمدی و تاب آوری با بهزیستی تحصیلی در نوجوانان

پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه خودکارآمدی و تاب آوری با بهزیستی تحصیلی در نوجوان انجام گرفته است. این پژوهش با روش توصیفی_همبستگی و جامعه آماری را کلیه دانش آموزان پسر دوره متوسطه دوم (شهر تهران) در سال تحصیلی(۱۴۰۴-۰۳) مشغول به تحصیل تشکیل می دادند که یک دبیرستان با نمونه ای ۱۰۰ نفری با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شد. ابزار استفاده شده در بخش گردآوری اطلاعات پرسشنامه خودکارآمدی با ضریب پایایی(۰.۸۰)، پرسشنامه تاب آوری با ضریب پایایی(۰.۷۱) و پرسشنامه بهزیستی تحصیلی با ضریب پایایی(۰.۶۶) بوده است. به منظور بررسی این پژوهش از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان می دهد بین خودکارآمدی و تاب آوری با بهزیستی تحصیلی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. هم چنین نتایج رگرسیون چندگانه نشان می دهد متغیرهای خودکارآمدی و تاب آوری پیش بینی کننده ای مثبتی برای بهزیستی تحصیلی می باشد. علاوه بر آن خودکارآمدی در مقایسه با تاب آوری متغیر پیش کننده قوی تری برای بهزیستی تحصیلی می باشد. در آخر می توان نتیجه گرفت افزایش و ارتقای خودکارآمدی و تاب آوری در نوجوان در بهزیستی تحصیلی نقش مهم و تعیین کننده ای دارد.

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی ، تاب آوری ، نوجوان ، بهزیستی تحصیلی