بررسی رابطه بین سبک رهبری مدیران میانی شهرداری و تعهد سازمانی کارکنان (مورد مطالعه: شهرداری مشهد)

در دنیای امروز، سازمان ها برای دستیابی به اهداف خود به ویژه در نهادهای عمومی و دولتی، نیازمند بهبود عملکرد و افزایش بهره وری کارکنان هستند. یکی از عواملی که می تواند در افزایش عملکرد و تعهد سازمانی موثر باشد، سبک رهبری مدیران است. مدیران میانی در شهرداری ها به عنوان حلقه ارتباطی میان مدیران عالی رتبه و کارکنان، نقش بسزایی در ایجاد انگیزش و ارتقاء تعهد کارکنان ایفا می کنند. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر سبک های رهبری مدیران میانی شهرداری مشهد بر میزان تعهد سازمانی کارکنان، به ویژه با توجه به چهار سبک رهبری تحول گرا، دموکراتیک، اقتدارگرا و مراوده ای، انجام شده است. این مطالعه با رویکردی کمی و به کارگیری روش توصیفی-تحلیلی انجام شده است. جامعه آماری شامل کارکنان شاغل در بخش های مختلف شهرداری مشهد بود که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای، تعداد ۲۲۰ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه های استاندارد سبک های رهبری و تعهد سازمانی بود که روایی و پایایی آن ها تایید گردید. یافته های توصیفی نشان داد که سبک رهبری تحول گرا بیشترین میانگین را در بین سبک های مورد بررسی داشت، در حالی که سبک اقتدارگرا کمترین میزان استفاده را به خود اختصاص داد. در بعد تعهد سازمانی نیز، تعهد عاطفی بالاترین میانگین را نسبت به سایر ابعاد به دست آورد. نتایج حاصل از آزمون همبستگی پیرسون نشان داد که بین سبک های رهبری تحول گرا و دموکراتیک با تعهد سازمانی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد، در حالی که سبک رهبری اقتدارگرا رابطه ای منفی با تعهد سازمانی کارکنان دارد. همچنین، مدل رگرسیون چندگانه نشان داد که سبک رهبری تحول گرا بیشترین تاثیر را بر تعهد سازمانی دارد.

کلیدواژه ها:

رهبری تحول گرا ، تعهد سازمانی ، سبک رهبری ، مدیران میانی ، شهرداری مشهد.