چشم انداز شهری و روستایی افغانستان از منظر مدیران و پژوهشگران

چشم انداز به عنوان تصویر یا تجسمی از آینده مطلوب کشور (سازمان)، می باشد که جهت گیری آن را در افق بلندمدت نشان می دهد. ترسیم و تدوین چشم انداز از مهم ترین نیازهای جامعه است و یکی از وظایف مهم رهبرها و برنامه ریزهای استراتژیک در کشور تلقی می شود. هدف این پژوهش، طراحی چشم اندازی جامع و مشارکت محور برای توسعه شهری و روستایی افغانستان از منظر مدیران و پژوهشگران است. با بهره گیری از روش شناسی کیفی و رویکرد نظریه داده بنیاد، داده ها از طریق مصاحبه های نیمه ساخت یافته با ۲۰ نفر از مدیران و پژوهشگران منتخب از استان های مختلف افغانستان گردآوری شد. تحلیل داده ها بر اساس مدل والتینگ و جیمز در شش مرحله انجام گرفت. نتایج نشان می دهد که از دیدگاه مشارکت کنندگان، آینده مطلوب شهری افغانستان در افق ۲۴ ساله شامل هوشمندسازی شهرها، بهبود زیرساخت ها، رفاه اجتماعی، توسعه حمل ونقل، محیط زیست سالم و ارتقای نظام آموزشی و درمانی است. در حوزه روستایی نیز استفاده از فناوری های نوین در کشاورزی، توسعه خدمات درمانی، آموزش فراگیر و حمایت از تولیدات تاکید قرار گرفت. این مطالعه با تبیین مولفه های کلیدی چشم انداز مشترک، الگویی راهبردی برای برنامه ریزی توسعه پایدار در افغانستان ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

چشم انداز ، شهری ، روستایی ، افغانستان