کاربرهای نشانگرهای ریزماهواره در شناسایی و آزمون DUS ارقام برنج (Oryza sativa L)

درحال حاضر، ثبت و حفاظت از ارقام برنج (Oryza sativa L) محدود به تعداد کمی از صفات مورفولوژیک می باشد. این امر باعث شده تا با توجه به افزایش تولید ارقام جدید، شناسایی و تمایز تنها از طریق بررسی صفات مورفولوژیک با مشکلات فراوانی همراه باشد. از این رو استفاده از تکنیک های مولکولی همچون ن شانگرهای مولکولی به عنوان ابزار تکمیلی اجتناب ناپذیر می باشد. به همین منظور برای شناسایی و تمایز 40 رقم برنج، از 12 نشانگر ریزماهواره استفاده گردید. در مجموع 89 آلل با میانگین 7/41 آلل در هرجایگاه ژنی به دست آمد. در میان نشانگرها، نشانگر RM316 دارای بیشترین تعداد آلل (13 آلل) و نشانگرهای RM133 و RM161 دارای کمترین تعداد آلل (چهار آلل) بودند. همچنین میانگین PIC نیز 0/73 برآورد شد. نتایج حاصل از تجزیه ی خوشه ای که توسط ضریب تشابه دایس و الگوریتم UPGMA، نشان دهنده ی تفکیک مناسب ارقام توسط این نشانگرها بوده است. این نشانگرها با توجه به تفکیک مناسب ارقام و مستقل بودن از تأثیر محیط نشان دادند که ابزاری مفید جهت شناسایی و تمایز ارقام برنج می باشند. بنابراین نشانگرهای استفاده شده در این تحقیق به عنوان نشانگرهای مناسبی برای شناسایی ارقام برنج معرفی می شوند.

کلیدواژه ها:

برنج ، تمایز ، شناسایی ارقام ، نشانگرهای ریزماهواره