مقایسه دو روش هیستوپاتولوژی و مولکولی جهت ارزیابی وضعیت اسپرماتوژنز در مردان آزوسپرمی غیرانسدادی

مقدمه: معمول ترین روش برای ارزیابی وضعیت اسپرماتوژنز در مردان آزوسپرمی غیرانسدادی بیوپسی بیضه است. اسپرم های بالغ تقریباً در 50% مردان با آزواسپرمی غیرانسدادی یافت می شوند، اما حتی زمانی که اسپرم بالغ وجود داشتهب اشد به علت هموژن نبودن بافت بیضه (اسپرماتوژنز ناحیه ای) و تصادفی بودن نمونه گیری بافت، در همه نمونه های حاصل از بیوپسی، اسپرم یافت نمی شود و این محدودیتی برای روش هیستوپاتولوژی می باشد. ه دف: آزواسپرمی غیرانسدادی به دلیل اختلال در روند اسپرماتوژنز ایجاد می شود، بنابراین آنالیز مولکولی ژن هایی که به طور اختصاصی در مراحل مختلفی از اسپرماتوژنز بیان می شوند، می تواند همراه بیوپسی بافت بیضه مورد بررسی قرار گیرد. در این مطالعه، بررسی وضعیت اسپرماتوژنز توسط بیان ژن های ویژه سلول های ژرمینال (SPTRX3, TSPY1, DAZ و SPTRX1) در بیوپسی بافت بیضه انجام شد. روش: بیوپسی بافت های بیضه بیماران نابارور در مرکز ناباروری ابن سینا تهیه شد و پس از تهیه لام های رنگ آمیزی شده مورد ارزیابی پاتولوژی قرار گرفت. آنالیز مولکولی به روش Semi-Nested RT-PCR انجام شد و سپس از طریق آنالیز آماری کاپا با روش هیستوپاتولوژی مقایسه شد. نتیجه تحقیق: نتایج مولکولی و نتایج هیستوپاتولوژی در سه گروه طبقه بندی شدند و گروه های مورد نظر با هم مقایسه شدند. آنالیز آماری کاپا توافق معنی داری را بین دو روش مخصوصاً در گروه مردان با سندرم سلول سرتولی نشان نداد. بررسی رونوشت های TSPY1, DAZ و SPTRX1 روش مناسبی جهت بررسی مراحل مختلف اسپرماتوژنز بخصوص در تأئید موارد منفی اسپرماتوژنز در مردان آزوسپرمی غیرانسدادی می باشد.

کلیدواژه ها:

ناباروری مردان ، آزوسپرمی غیرانسدادی ، اسپرماتوژنزیس ، روش های مولکولی و هیستوپاتولوژی