تأثیر غلظتهای مختلف اکسین و سایتوکنین بر رشد سلولها در کشت سوسپانسیون خشخاش ایرانی

خشخاش ایرانی (Papaver bracteatum Lindl) یکی از گیاهان دارویی مهم بوده و آلکالوئید اصلی آن تبائین است. به منظور بررسی تأثیر تنظیم کننده های رشد گیاهی بر رشد سلولها در کشت سوسپانسیون، آزمایشی به صورت طرح کاملاً تصادفی با استفاده از محیط کشت پایه MS با غلظتهای مختلف BAP, 2,4,D و کینتین در دو تکرار انجام گرفت. در این بررسی صفات تعداد سلول در یک میلی لیتر، حجم سلول ساکن (SCV)، حجم سلول بسته بندی شده (PCV)، وزن تر و خشک سلولها، EC و Ph محیط کشت اندازه گیری شد. نتای حاصل از تجزیه واریانس نشان داد که بین تنظیم کننده های رشد گیاهی اعمال شده از نظر کلیه صفات اندازه گیری شده اختلاف معنی داری وجود دارد. بیشترین تعداد سلول در یک میلی لیتر، SCV و PCV در محیط کشت MS حاوی دو میلی گرم بر لیتر 2,4-D به همراه 0/1 میلی گرم بر لیتر BAP مشاهده شد. همچنین نتایج نشان داد که Ph محیط کشت احتمالاً با رشد سلول افزایش می یابد. EC محیط کشت نیز با مقدار رشد سلول رابطه معکوس دارد که در نتیجه جذب یونها توسط سلولها است.

کلیدواژه ها:

تنظیم کننده رشد گیاهی ، خشخاش ایرانی ، کشت سوسپانسیون