تحلیل روش های ارزشیابی عملکرد تحصیلی و تاثیر آنها بر یادگیری

ارزشیابی عملکرد تحصیلی از مهم ترین عوامل موثر بر فرآیند یادگیری دانش آموزان است که می تواند نقش تعیین کننده ای در ارتقای سطح دانش، انگیزه، و مهارت های آنان داشته باشد. این مقاله به تحلیل روش های مختلف ارزشیابی عملکرد تحصیلی، شامل ارزشیابی سنتی، توصیفی، تشخیصی، تکوینی، و خودارزشیابی پرداخته و تاثیر هر یک از این روش ها بر یادگیری دانش آموزان را بررسی می کند. روش تحقیق به کاررفته، توصیفی-تحلیلی بوده و از مطالعات کتابخانه ای و تجربیات میدانی استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که روش های نوین مانند ارزشیابی تکوینی و خودارزشیابی، به دلیل توجه به بازخوردهای مداوم، توسعه تفکر انتقادی، و تقویت استقلال یادگیری، تاثیرات مثبت تری نسبت به روش های سنتی دارند. همچنین، عوامل فرهنگی، اجتماعی، و فناوری های نوین در ارتقای کیفیت ارزشیابی ها و بهبود یادگیری نقش بسزایی ایفا می کنند. این مقاله پیشنهاد می کند که ترکیب روش های ارزشیابی سنتی و نوین، همراه با بهره گیری از فناوری های دیجیتال، می تواند به تحقق یادگیری معنادار و پایدار در دانش آموزان کمک کند.

کلیدواژه ها:

ارزشیابی تحصیلی ، روش های ارزشیابی ، یادگیری دانش آموزان ، ارزشیابی تکوینی ، خودارزشیابی ، فناوری های آموزشی