تجزیه ژنتیکی کمیت و کیفیت روغن در گلرنگ (Carthamus thinctorius L)

به منظور برآورد پارامترهای ژنتیکی کمیت (درصد روغن) و کیفیت روغن (اسید لینولئیک، اسید اولئیک، اسید پالمتیک و اسید استثاریک) در گلرنگ، نتایج حاصل از تلاقیهای دایآلل 8 رقم گلرنگ در نسل F1 با روش تجزیه واریانس هیمن مورد بررسی قرار گرفتند. 64 ژنوتیپ حاصل از تلاقیهای دای آلل کامل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه صنعتی اصفهان کاشت و مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج تجزیه واریانس ژنتیکی صفات حاکی از معنی دار بودن میانگین مربعات اجزای ژنتیکی a و b برای همه صفات اندازه گیری شده بود که مبین اهمیت توآم اثرات افزایشی و غیرافزایشی ژنها در کنترل ژنتیکی این صفات بود. وراثت پذیری خصوصی بالا و درجه غالبیت کمتر از یک برای لینولئیک اسید، اولئیک اسید، پالمتیک اسید و استثاریک اسید بیانگر نقش بیشتر اثرات افزایشی ژنها و کارائی بالای انتخاب برای بهبود این صفات بود. وراثت پذیری برای خصوصی پائین و درجه غالبیت بیشتر از یک برای درصد روغن بیانگر اهمیت بیشتر اثرات غالبیت در کنترل ژنتیکی این صفات بود. بنابراین به منظور اصلاح این صفت می توان از انتخاب هیبریدهای برتر و روش های انتخاب غیر مستقیم بهره جست.

کلیدواژه ها:

اثر ، افزایشی ، پارامتر ، غالبیت ، گلرنگ