مرور مطالعات حوزه مهارت های ارتباطی و تاثیر آن بر هوش اجتماعی دانش آموزان

هوش اجتماعی یکی از مولفه های کلیدی در موفقیت تحصیلی، تعاملات اجتماعی، و رشد فردی دانش آموزان محسوب می شود. این نوع هوش به توانایی فرد در درک احساسات دیگران، برقراری روابط موثر، و مدیریت تعاملات اجتماعی اشاره دارد پژوهش های متعدد نشان داده اند که توسعه مهارت های ارتباطی تاثیر بسزایی بر افزایش سطح هوش اجتماعی دارد و می تواند به بهبود روابط بین فردی، تقویت همدلی، و افزایش مهارت های حل مسئله منجر شود. مهارت های ارتباطی شامل عناصر کلامی و غیرکلامی است که توانایی تعامل سازنده، مدیریت تعارض، و فهم احساسات دیگران را تقویت می کند. دانش آموزانی که از مهارت های ارتباطی موثری برخوردارند، نه تنها در محیط های آموزشی عملکرد بهتری دارند، بلکه اعتماد به نفس بالاتری در تعاملات اجتماعی از خود نشان می دهند. علاوه بر این، پژوهش ها تاکید کرده اند که مهارت های ارتباطی می توانند اضطراب اجتماعی را کاهش دهند و به افزایش کیفیت تعاملات گروهی و همکاری های دانش آموزان کمک کنند. با توجه به اهمیت موضوع، این مقاله به مرور مطالعات انجام شده پیرامون نقش مهارت های ارتباطی در رشد هوش اجتماعی دانش آموزان پرداخته و الگوهای موفق در آموزش این مهارت ها را بررسی می کند. همچنین، راهکارهایی عملی برای ارتقای مهارت های ارتباطی ارائه می شود که می توانند به افزایش مشارکت اجتماعی، بهبود عملکرد تحصیلی، و تقویت توانایی های بین فردی دانش آموزان کمک کنند. یافته های این پژوهش می توانند مورد استفاده سیاست گذاران آموزشی، معلمان، و والدین قرار گیرند تا بسترهای مناسبی برای توسعه مهارت های ارتباطی دانش آموزان فراهم شود.

کلیدواژه ها:

هوش ، هوش اجتماعی ، مهارت های ارتباطی