مشتری مداری در کارآفرینی دینی

مشتری به معنای خریدار معنای خود را در گروه محصول یا خدمت و فرآیند فروش پیدا می کند، در رویکرد سرمایه داری مشتری یک فرد است که کالای اقتصادی را در ازای پول از بنگاه اقتصادی خریداری می کند ولی در مدیریت اسلامی مشتری مداری فراتر از رابطه شرکت و ذینفعان آن بوده و اطلاق مشتری در اصل به خداوند و محصول اصلی نیز خود فرد صاحب کسب و کار می باشد. در این پارادایم نیز رعایت حقوق و انتظارات مشتریان انسانی کسب و کار بعنوان خدمت به خلق خدا معنی پیدا می کند و به مراودات سازمان صبغه ی الهی می بخشد. همین تغییر پارادایم متضمن تغییر پیش فرض های فلسفی تئوری های مدیریتی می باشد و این پیش فرض ها در این مقاله مورد دقت قرار گرفته و تفاوت های آن در رویکرد اسلامی و سرمایه داری برشمرده شده است. جهت نقد و بهبود این پیش فرض ها از آیات قرآن، روایات و فلسفه ملاصدرا استفاده شده و سعی شده کسب و کاری الهی، معاد محور و به سمت کمال فرد و جامعه الگوسازی و ارایه گردد.

کلیدواژه ها:

مدیریت اسلامی ، کیفیت کالا و خدمات ، مشتری مداری ، بازاریابی ، پیش فرض های فلسفی