اصلاح مدل وینکلرجهت مدلسازی بسترراه آهن بالاستی

تئوری فنرهای ارتجاعی یا تئوری بسترالاستیک ازتئوریهای متداول وپرکاربرد درزمینه مدلسازی رفتاراندکنشی بین خاک و سازه با فرض رفتارارتجاعی برای خاک است درچنددهه گذشته تلاشهای زیادی صورت گرفته است تا دقت مدل تیربرروی بسترارتجاعی افزایش یابد تاکید عمده تمامی این تلاشها همواره برحفظ فرضیات و شرایط اولیه مدل مذکور همچون پیوستگی و خطی بودن سیستم حایل ریل بوده است دراین مقاله بااصلاح مدل ساده تیر برروی بستر ارتجاعی با اعمال فنرهای انتقالی درحالتی که تنها درفشارعمل می کنندالمان GAP و نیز فنرهای پیچشی به مقایسه عملکرداین مدل درهریک ازحالات پرداخته میشود مقادیر خیزولنگر خمشی تیرریل درهرمدل درسه مقدارسختی برای فنرهای انتقالی و یک مقدار برای فنرهای پیچشی محاسبه میشود روش تحقیق دراین مقاله به صورت عددی می باشد وبرای مدلسازی عددی ازنرم افزار اجزا یمحدود sAP استفاده میشود برای محاسبه سختی پیچشی فنرهای پیچشی ازیک مدل عددی مجزا استفاده شده است مطابق بامدلسازی عددی تاثیر فنرهای پیچشی برمقادیر لنگر و خیز درنقاط مختلف بسیاراندک می باشد همچنین استفاده ازالمان GAP باعث افزایش میزان تغییر مکان درناحیه کششی فنرهای انتقالی خواهد شد

کلیدواژه ها:

مدل تیربربسترارتجاعی ، روش المان محدود ، اصلاح مدل وینکلر