احقاق حقوق شهروندی در ایران

حقوق شهروندی یکی از حقوق مطرح در زیرمجموعه ی علم حقوق است. این حقوق، مجموعه ای از حقوق مدنی، سیاسی، اجتماعی و اقتصادی است که در کنار آن، تکالیف و وظایف را در قبال دولت و جامعه مورد توجه قرار می دهد. با توجه به این که مفهوم حقوق شهروندی، دارای ماهیت چندوجهی و پیچیده است؛ متفکران حقوق دان، جامعه شناس و سیاست مدار در تمییز مفهوم و مرزهای آن با سایر مفاهیم حقوقی مشابه چون حقوق بشر، حقوق طبیعی، حقوق فطری و امثال آن به تعاریف متفاوت، متعارض و بعضا مشابه و مساوی پرداخته اند. در راستای نسبت سنجی « حقوق بشر » و« حقوق شهروندی » بهترین راه تجزیه ی مفاهیم است. وقتی که می گوییم حقوق بشر، این اصطلاح از «حق » و« بشر » تشکیل شده است؛ یعنی دو پایه اصلی دارد. یا وقتی که صحبت از حقوق شهروندی می کنیم آن هم تشکیل شده است از دو عبارت «حق » و« شهروند » که در هر دو اصطلاح «حق » مشترک است؛ از پایه اجماع و توافق نظری در مورد این که کلمات شهروندی و شهر دارای مشابهت هایی با یکدیگر بوده و با هم یکسان هستند یا خیر، وجود ندارد. هر دوی آنها از کلمه التین City به معنای شهر مشتق شده اند. در یونان و روم باستان شهروندان افراد مقیم و ساکن یک شهر بودند و یا به عبارت بهتر، شهروند یک دولت-شهر بودند (City-State). دولت-شهر، جامعه ای خود حکمران (Self-Governing) بود که پیش از توسعه کشورها (ملتها) در بسیاری از کشورها به وجود آمد.

کلیدواژه ها:

احقاق ، حق ، حقوق شهروندی ، حقوق بشر ، دولت ، ایران