امکانسنجی بهرهبرداری از آب نیمه شور در کشت زعفران با تغییر مدیریت آبیاری

علیرغم اینکه زعفران (Crocus sativus L.) گیاهی حساس به شوری است، اما برخی مشاهدات تجربی و مطالعات نشان داده که با مدیریت صحیح مزرعه، می توان از آب لب شور برای تولید این محصول استفاده کرد. در پژوهش حاضر امکان کشت زعفران با آب نیمه شور (۱/۴ دسی زیمنس بر متر) از طریق مدیریت آبیاری در هفت تیمار مختلف آبیاری شامل سه تیمار تعداد مدارهای آبیاری (۴، ۵ و ۶ مرتبه آبیاری) و چهار تیمار حجم آبیاری (۱۲۰، ۱۰۰، ۸۰ و ۶۰ درصد نیاز آبی گیاه) بررسی شد. نتایج نشان داد که با افزایش تعداد مدارهای آبیاری و حجم آبیاری، رشد و عملکرد زعفران افزایش یافت. بیشترین طول برگها، وزن تر گل و عملکرد کاله در رژیم آبیاری ۶ مرتبه و بیشترین تعداد برگها در رژیمهای ۵ و ۶ مرتبه به دست آمد. از سوی دیگر نیز همه ویژگی های اندازه گیری شده در رژیمهای آبیاری ۱۲۰ و ۱۰۰ درصد نیاز آبی بدون تفاوت معنی دار با یکدیگر در بیشترین حد خود بود. همچنین افزایش تعداد یا حجم آبیاری با افزایش غلظت پتاسیم و کلسیم و کاهش غلظت سدیم و کلر همراه بود، ولی تاثیری بر غلظت منیزیم نداشت. به طور کلی، به نظر می رسد که استفاده از آب های نیمه شور برای تولید زعفران با در نظر گرفتن مدیریت مزرعه از جمله عوامل به زراعی و مدیریت آبیاری با در نظر گرفتن ملاحظات زیست محیطی امکان پذیر است.

کلیدواژه ها:

آب لبشور ، پتاسیم ، تحمل ، عملکرد کلاله