ارزیابی ویژگی های عملکردی و همچنین درصد اجزای گل در اکوتیپ های مختلف زعفران

ارزیابی واکنش اکوتیپ های مختلف زعفران از نظر صفات مرتبط با عملکرد برای کشت در منطقه از اهمیت بالایی برخوردار است. از اینرو، پژوهشی با هدف ارزیابی صفات مرتبط با عملکرد و همچنین درصد تشکیل دهنده اجزای گل در پنج اکوتیپ زعفران (طرقرود، نطنز، کاشان، بادرود و قائنات) به صورت گلدانی در فضای باز در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردستان در سال ۱۴۰۱ در قالب طرح آزمایشی کاملا تصادفی در سه تکرار اجرا شد. نتایج نشان داد که تعداد گل، عملکرد گل و همچنین عملکرد کالیه تفاوت معنی داری مابین اکوتیپ های مورد آزمایش داشتند. اکوتیپ نطنز دارای باالترین تعداد گل (۷۷.۲ گل در بوته) و همچنین عملکرد گل (۳۲.۲ گرم در بوته) و عملکرد کالیه ۶۹.۰ گرم در بوته بود. برخلاف اکوتیپ بادرود که دارای کمترین میانگین این صفت بود (به ترتیب ۴۷.۱ گل در بوته، ۸۷.۰ و ۲۴.۰ گرم در بوته)، اکوتیپ های قائنات و کاشان، میانگین صفات عملکردی قابل قبولی داشتند. نتایج همبستگی ساده بین صفات نشان داد که صفات مرتبط با گل از جمله عملکرد کالیه و تعداد گل همبستگی معنی داری با هم داشتند در حالی که سهم اجزای غیرتولیدی مانند کاسبرگ، گلبرگ و دم گل با کاهش صفات عملکردی همراه بود و همبستگی منفی معنی دار نشان دادند. به طور کلی، از نتایج این آزمایش می توان استنباط کرد که اکوتیپ نطنز به دلیل عملکرد بالا و نسبت مناسب اجزای گل، گزینه های مناسب برای کشت زعفران در شرایط محیطی مورد آزمایش می باشد.

کلیدواژه ها:

اجزای غیرتولیدی ، شرایط محیطی ، عملکرد کالیه ، عملکرد گل ، گیاه دارویی